بخش شیبکوه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
بخش شیبکوه
بخش
کشور  ایران
استان هرمزگان
شهرستان بندر لنگه
دهستان‌ها مقام، بندر چارک
جمعیت (۱۳۸۵)
 • جمعیت ۱۴۰۴۸
منطقهٔ زمانی IRST (یوتی‌سی ۳:۳۰+)
کد بخش ۸۶۳
پیش‌شماره(های) تلفن ۰۷۶۴
مذهب اسلام سنی، شیعه
زبان‌های گفتاری عربی و فارسی

شیبکوه منطقهٔ گسترده‌ای است در جنوب ایران و امروزه یکی از بخش‌های شهرستان بندر لنگه در استان هرمزگان است. این منطقهٔ وسیع شامل شهرها و دهستانها و صدها روستای آباد است.

بخش شیبکوه از شمال به لاور نادردون و بخش کوخرد، و از جنوب به خلیج فارس و بخش کیش، و از مغرب به شهر گاوبندی، و از مشرق به بخش مرکزی شهرستان بندر لنگه منتهی می‌شود، دارای دو دهستان و بیش از ۳۰ روستای بزرگ وکوچک است.

  • کد این بخش در تقسیمات کشوری ایران ۸۶۳ است.
  • جمعیت بخش شیبکوه طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۸۵، برابر با ۱۴۰۴۸ نفر بوده‌است.[۱]
قلعه مرباغ -- لنکه.jpg

شیبکوه دردوران قدیم[ویرایش]

در دوران قدیم منطقه شیبکوه به چهار قسمت تقسیم شده بوده و زیر نفوذ چهار قبیله عرب، بوده‌است. این قبائل عربی در سده دهم یا نهم هجری قمری از شبه جزیره عربستان به منطقه «شیبکوه» هجرت کرده بودند.

قبائل عرب وحکمرانی منطقة[ویرایش]

هر کدام از این قبائل چهارگانه بر گوشه‌ای از این منطقه وسیع حاکم بودند که به شرح زیر است:

  • قبیله قبیله آل علی یا (آل مُعلی) بر قسمت شمالی شیبکوه حاکم بودند که شامل دهستانهای وسیعی بود.
  • قبیله بنی البشر قسمت جنوبی شیبکوه را تحت نفوذ خود داشتند.
  • قبیله آل حمادی بر قسمت غربی شیبکوه حاکم بودند.
  • قیبله آل عبیدل اما این قبیله قمست شرقی شیبکوه تحت نفوذ داشتند.

این چهار گوشه از منطقهٔ گسترده ((شیبکوه)) شامل دهستانها و روستاهای بزرگ و کوچک بوده که قسمت زیادی از آن روستاها به همان نام پیشین خود باقی مانده‌است. مرکز رئیسی منطقه «شیبکوه» در آن دوران بندر چارک بوده. البته به مرور زمان و گذشت دوران این حکومات برچیده می‌شود، و منطقهٔ شیبکوه از جانب دولت و تقسیمات کشوری به بخش‌های مختلف تقسیم می‌شود.

دهستان‌ها[ویرایش]

روستاها[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • الوحیدی الخنجی، حسین بن علی بن احمد، «تاریخ لنجه»، چاپ دوم، دبی: دار الأمة للنشر والتوزیع، ۱۹۸۸ میلادی.
  • محمد صدیق، عبدالرزاق، «صهوة الفارس فی تاریخ عرب فارس»، چاپ اول، شارجه: چاپ خانه المعارف، ۱۹۹۳ میلادی.
  • بختیاری، سعید،، «اتواطلس ایران» ، “ مؤسسه جغرافیایی وکارتگرافی گیتاشناسی، بهار ۱۳۸۴ خورشیدی
  • العصیمی، محمد بن دخیل، عرب فارس، چاپ اول، دمام (عربستان سعودی): انتشاراتی الشاطیء الحدیثة، ۱۴۱۸ هجری قمری.
  • حاتم، محمد بن غریب، تاریخ عرب الهولة، چاپ اول، قاهره: دارالعرب للطباعة والنشر والتوزیع، ۱۹۹۷ میلادی.
  • کامله، القاسمی، بنت شیخ عبدالله، (تاریخ لنجة) مکتبة دبی للتوزیع، الامارات:، چاب دوم، انتشار سال ۱۹۹۳ میلادی. (به عربی).
  • بختیاری، سعید،، «اتواطلس ایران» ، “ مؤسسه جغرافیایی وکارتگرافی گیتاشناسی، بهار ۱۳۸۴ خورشیدی

پیوند به بیرون[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. «سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵، جمعیت تا سطح آبادی‌ها بر حسب سواد»(فارسی)‎. مرکز آمار ایران، ۱۳۸۵. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۲.