منطقه شکارممنوع کوه هوا و تنگ‌خور

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

نوع منطقه منطقه شکارممنوع
کشور ایران
استان استان فارس
وسعت ۱۲۹۶۵۸ هکتار
نام‌های دیگر هما و شانول
اقلیم گرم و نیمه‌خشک

منطقه شکارممنوع کوه هوا و تنگ‌خور با وسعت ۱۲۹۶۵۸ هکتار در جنوب شرقی استان فارس و در حوزه شهرستان‌های لامرد (شمال غرب، شمال و شمال شرق بخش علامرودشتگراش (دهستان فداغ) و خنج (بخش محمله) واقع شده است. محدوده مذکور در درفاصله ۸۰ کیلومتری شمال شهر لامرد و ۶۵ کیلومتری جنوب غربی و غرب خنج قرار دارد و تحت مدیریت اداره حفاظت محیط زیست شهرستان لامرد می‌باشد.

تاریخچه حفاظت[ویرایش]

اولین آگهی رسمی در تاریخ ۱۳۷۸/۱۵/۱۲ در روزنامه رسمی کشور جمهوری اسلامی ایران به عنوان منطقه شکار ممنوع به مدت پنج سال اعلام گردید. در آخرین آگهی در سال ۱۳۸۶ ممنوعیت شکار در این منطقه به مدت ۵ سال تمدید گردید.[۱]

پوشش گیاهی و زندگی جانوری[ویرایش]

کنار، استبرق، کلخنگ، بادام وحشی، کیکم، بن، انواع گون و گونه‌های مرتعی و گیاهان داروی (به‌ویژه آنغوزه) از پوشش گیاهی منطقه به شمار می‌رود.

پستان‌داران منطقه شامل: قوچ و میش، کل و بز، گراز، تشی، خرگوش، خرس، پلنگ، کفتار، گرگ، روباه و پرندگان شامل: کبک، تیهو، قمری، کبوتر جنگلی، بلبل خرما، چکاوک کاکلی، زنبورخورک، کوکر، دلیجه، هدهد، سهره، زاغی، دم‌جنبانک، کمرکولی و هوبره.[۲] این منطقه یکی از بهترین و بکرترین زیستگاه‌های استان فارس به‌ویژه گونه ارزشمند قوچ و میش لارستان به شمار می‌رود.[۳]

تهدیدات و تعارضات[ویرایش]

تخریب طبیعت کوه تنگ‌خور بر اثر تأسیسات میدان گازی شانول

این منطقه شکار ممنوع کوه هوا و کوه تنگ خور را شامل می‌شود. این دو کوه که به ترتیب میدان‌های گازی هما و شانول را در خود جای داده‌اند در سال‌های اخیر به علت فعالیت‌های اکتشاف، استخراج و بهره‌برداری از منابع گاز آسیب فراوانی دیده‌اند و چهره بکر طبیعی آن دستخوش تغییر گردیده است.[۴] این منطقه با وجود تنوع زیستی بسیار غنی و گونه‌های ارزشمند جانوری و گیاهی همچنان به‌صورت شکارممنوع مدیریت می‌شود. وجود چاه‌های فراوان گاز در منطقه، مهم‌ترین دلیل عدم موافقت با ارتقای این منطقه به عنوان یکی از مناطق چهارگانه حفاظت محیط زیست است.[۵] علاوه بر تخریب‌های متعدد توسط شرکت ملی گاز ایران و فعالیت‌های اکتشافی و حفاری جهت استخراج گاز، خشک‌سالی‌های پی‌درپی و در نتیجه کاهش منابع آب و غذا و وجود پروانه چرای متعدد و چرای بی‌رویه از جمله تهدیدات در منطقه به شمار می‌رود.

جاذبه‌های گردشگری[ویرایش]

این منطقه با توجه به وجود چشمه‌سارها و تنوع پوشش گیاهی و همچنین وجود مناطق بکر دیدنی، به خصوص در فصل زمستان و بهار پذیرای بازدیدکنندگان و گردشگران طبیعی می‌باشد.

منابع[ویرایش]

  1. «مناطق شکارممنوع استان فارس». اداره کل حفاظت محیط زیست فارس. بازبینی‌شده در ۲۷ مرداد ۱۳۹۳. 
  2. «منطقه شکار ممنوع کوه هوا و تنگ‌خور». کویرها و بیابان‌های ایران. بازبینی‌شده در ۲۷ مرداد ۱۳۹۳. 
  3. «آلودگی شدید زیستگاه قوچ لارستان به دلیل ورود مواد شیمیایی از یک دکل حفاری». دیده‌بان محیط زیست و حیات وحش ایران، ۱۶ مرداد ۱۳۹۴. 
  4. جغرافیای علامرودشت، تألیف هادی کریمی، انتشارات ایراهستان، ۱۳۹۱
  5. «یک کفتار راه راه بر اثر برخورد با خودروهای عبوری در شهرستان لامرد تلف شد». دیده‌بان محیط زیست و حیات وحش ایران، ۱۵ اسفند ۱۳۹۳. 

جستارهای وابسته[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]