آفرینش آدم یک فرسکو و نقاشیِ معروفی از میکل آنژ است که بر روی سقف کلیسای سیستین، اقامتگاهِ رسمیِ پاپ در واتیکان دیده می‌شود. این اثر که چهارمین قاب بر روی سقفِ مشبک این کلیسای کوچک است، به سالِ ۱۵۱۱ میلادی میلادی توسط میکل آنژ، نقاش، پیکرتراش، معمار و شاعر ایتالیایی کشیده شده است.
در این نقاشی، آدم در گوشه‌ای لمیده و بنظر می‌رسد که خداوند تازه روح را در وجودش دمیده باشد. در برابرِ آن، حوا در حالیکه دستِ خداوند را به دورِ گردنِ خود دارد، در گونه‌ای از امنیت و آسایش است اما کنجکاوانه به آدم می‌نگرد. این تابلو، دارای جنبه‌های باورِ مسیحی و فلسفی می‌باشد.
با کمی دقت می‌توان از نیمه راست تصویر، برشی عرضی از مغز انسان با جزئیاتی قابل توجه را تشخیص داد که نشان دهنده تسلط بالای نقاش بر آناتومی بدن انسان است. این اثر به همراه سایر بخش‌های کتاب آفرینش (پیامبران، ساحره لیبیایی، زاخاریاس و ...) بر روی سقف کلیسا در دهه هشتاد میلادی بازسازی شدند.
.jpg)
