انلیل
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اِنلیل یکی از ایزدان میان‌رودان است. او ایزد فراخی، باد و نفس بود.[۱]
در اسطوره‌ها وی را خدای سرزمین‌ها نیز دانسته‌اند.[۲]
'انلیل' به معنی «ایزد باد» است. نام این خدا در گل‌نوشته‌های سومِری، اَکِدی، هیتی، کنعانی و دیگر متون میان‌رودان آمده‌است.[۱]
منابع[ویرایش]
|
||||||||
|
|
||||||||
|
||||||||
