اسلحه‌دارباشی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اسلحه دار باشی یکی از نقشهای نظامی در دوره قاجاریه می‌باشد و آن فردی است رئیس اسلحه داران است.[۱] در ساختار نظامی، محلی به نام اسلحه‌خانه جهت نگهداری اسلحه‌ها در نظر گرفته می‌شود و ورود و خروج از آن بطور دقیق کنترل می گردد. در زمانهای گذشته که تولید اسلحه محدود بود و تامین آن نیز به سختی صورت میگرفت، بطور معمول پادشاهان فرد مطمئنی را جهت کنترل اسلحه‌خانه میگمارند و معمولاً این فرد نیز محافظ اول پادشاه می شد که در همه جا با تیم خود مراقبت از پادشاه را بعهده داشت.
اسلحه‌دارباشی‌ها[ویرایش]
در زمان سلطنت رضا شاه پهلوی در سال 1304 خورشیدی آقای یدالله خان بیگدلی به عنوان اسلحه‌دار مخصوص انتخاب گردید[۲] و پس از به حکومت رسیدن محمدرضا شاه این حکم در سال 1326 خورشیدی تمدید گردید[۳].
