قرهقوروت (سیاهکشک) یا قارا یکی از انواع لبنیات به رنگ سیاه یا قهوهای و بعضاً سفید یا زرد است که مزهای بسیار ترش دارد. این فراوردهی لبنی از دوغ یا ماست به دست میآید. در کرمان و یزد به آن تَرَف ، در مازندران تَفره ، در اصفهان و آباده به آن قارا و در شیراز و خراسان شمالی (بجنورد) با نام قره قوروت (نامی ترکی به معنی کشک سیاه) شناخته میشود. استان چهارمحال و بختیاری با مرکزیت شهرکرد یکی از مراکز مهم و اصلی تهیه قارا یا قره قروت در کشور و یکی از سوغات این شهرستان می باشد. در فردوس (خراسان جنوبی) قره قروت را کرم رنگ می سازند و آنرا آق قروت (به معنی کشک سفید) مینامند. آق قروت به ۲ دسته کلی تقسیم می شود: ماستی (از جوشاندن آب ماست پس از ریختن در کیسه) و دوغی (از جوشاندن آب دوغ پس از ریختن در کیسه). قیمت آق قروت ماستی حدود دو برابر آق قروت دوغی است و بر خلاف قره قروت بافتی پفکی و متخلخل دارد.[۱]
دوغ ترش شده را در مشک میریزند تا تمام چربی آن که کره میباشد جدا گردد. بعد باقیمانده دوغ را میجوشانند تا غلیظ شود، سپس آن را روی پارچه صاف میکنند تا آب آن گرفته شود و باقیمانده را که روی پارچه مانده است، به صورت گلوله یا بیضی یا استوانه در آورده، میگذارند تا خشک گردد و نام آن را کشک میگذارند. آب چکیده از پارچه را با کمی شیر مخلوط کرده و بعد میجوشانند تا جسمی سرخ رنگ و ترش مزه که قرهقروت نام دارد به دست آید.