سید ابوالحسن انگجی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سید ابوالحسن انگجی (زاده ۱۲۸۲ قمری - درگذشته ۱۳۵۷ تبریز) فرزند حاج میرزا محمدآقا (از سادات حسینی و علمای بزرگ آذربایجان از مراجع تقلید شیعه بود. فاضل ایروانی، میرزا حبیب‌الله رشتی و شیخ محمدحسن مامقانی اساتید او در نجف بودند. حاشیه‌ای بر رسائل و مکاسب مهمترین اثر فقهی اوست. وی در جریان مشروطه نیز فعال بود. وی ۱۳۵۷ در تبریز درگذشت و در قم دفن شد. سید محمدحسین طباطبایی، عبدالحسین غروی، اسدالله مدنی، قاضی طباطبایی از شاگردان وی بودند.[۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ سید ابوالحسن انگجی تبیان
