ضیاءآباد
 |
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. لطفاً با توجه به شیوهٔ ویکی‌پدیا برای ارجاع به منابع با ارایهٔ منابع معتبر این مقاله را بهبود بخشید. مطالب بیمنبع را می‌توان به چالش کشید و حذف کرد. |
| ضیاءآباد | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | قزوین |
| شهرستان | تاکستان |
| بخش | ضیاءآباد |
| نام(های) قدیمی | سومگان، برزخ |
| سال شهرشدن | ۱۳۶۹ |
| مردم | |
| جمعیت | ۸٬۳۸۵ نفر |
| اطلاعات شهری | |
| ره‌آورد | انگور، گردو، کشمش، شیرهٔ انگور، بادام و زعفران |
| پیش‌شماره تلفنی | ۰۲۸۳ |
| به شهر فرهنگ. تمدن خوش آمدید | |
ضیاءآباد یکی از شهرهای استان قزوین می باشدکه در فاصلة ۶۰ کیلومتری جنوب غربی این استان واقع شده و جمعیت آن بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ مرکز آمار ایران بالغ بر ۲۱۴۹۹ می‌باشد. زبان اصلی مردم این شهر آذری می‌باشد.
عمدهٔ اقتصاد منطقه بر کشت و زراعت محصولات کشاورزی به ویژه انگور و گردو استوار است که از میان آن، گردوی این شهر شهرتی جهانی دارد
آثار تاریخی
از آثار تاریخی شهر ضیاءآباد می‌توان به امامزاده ولی به شماره ثبت ۲۶۲۱مربوط به دوران صفویه و امامزاده کمال به شماره ثبت ۳۳۱۶ متعلق به دوران تیموری در قرن ۹ قمری اشاره نمود.
حمام تاریخی پیر نیز یکی از آثار تاریخی می‌باشد
قیزقلعه نیز یکی از آثار تاریخی در فاصله ۱۵ کیلومتری ضیاءاباد است. متعلق به دوران قبل از ساسانیان.
سوغاتی از سوغاتی‌های ویژهٔ این شهر می‌توان به انگور، گردو، کشمش و شیرهٔ انگور اشاره نمود، گرچه محصولات لبنی آن نیز قابل توجه می‌باشد
شخصیت ها[ویرایش]
 |
این نوشتار به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
از شخصیت‌های علمی و مفاخر این شهر می‌توان به حاج میرزا احمد زرگریان، دکتر عباس سعیدی، آیت‌الله سید محمد ضیاءآبادی (صفیر هدایت)، دکتر محسن جهانگیری (چهره ماندگار)، حجت‌الاسلام حاج شیخ محمد لشگری (امام جمعه موقت استان قزوین)، سرلشکر خلبان حسین لشگری (۱۸ سال اسیر بودند و اولین اسیر جنگ و آخرین آزاده جنگ نیز می‌باشند)، احسان لشگری (قهرمان ملی) و علامه محمد تقی قزوینی ضیاءآبادی اشاره نمود.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- رضا صمدیها، ضیاآباد؛ کهن شهر تاریخ، قزوین: انتشارات اندیشه زرین و نشر هدی، ۱۳۹۰.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
