طبق روایات تاریخی[نیازمند منبع]، شهر عجبشیر و حومه نزدیک آن کلاً بقایای شهر گمشده (شیز)، بزرگترین شهر آذربایجان در عهد اشکانیان و سامانیان است.[نیازمند منبع] در تأیید احتمالی این روایات، وجود چند پدیده باستانی و آثار حیات انسانی در فواصل مختلف بدان قوت بیشتری میبخشد.[نیازمند منبع] در مراجعه به سوابق تاریخی شهر به نظر میرسد که مقر اولیه و هسته مرکزی آن، یکی از محلات قدیمی موسوم به سعیدآباد بوده است و در قسمت جنوبی شهر قرار دارد.
شهر عجبشیر در سینه جلگه حاصلخیز، روی رسوبات غنی رودخانه قلعهچایی، در دامنه جنوب ارتفاعات تورجان و جرئیدن از پیشکوههای توده سهند واقع شده است. ظاهراً انگیزه پیدایش و علل وجودی آن داشتن موقعیت جغرافیایی ممتاز، اقلیم مساعد، خاکهای بارور، منابع آب، روستاهای آباد و دسترسی به دریاچه ارومیه بوده است.
امامزاده سیدابوالقاسم در فاصلة ۲ کیلومتری شمال عجبشیر مربوط به دوره ایلخانی از نقاط تاریخی این شهر محسوب میشود. سده قلعه چای وهمچنین قلعه ضحاک وروستای دیزج حسن بیگ از آثار زیبای این شهر میباشد. .