ازگنین سفلی
| اطلاعات کلی | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | قزوین |
| شهرستان | قزوین |
| بخش | رودبار شهرستان |
| دهستان | رودبار محمد زمانی |
| نام محلی | ایزگیرین |
 اِزگِنین سفلی
|
|
| مردم | |
| جمعیت | ۲۹۱ نفر |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع از سطح دریا | ۱۹۳۰ متر |
| اطلاعات روستایی | |
| کد آماری | ۲۳۷۸۹۶ |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۲۸۲۳۳۸ |
اِزگِنین سفلی یکی از روستاهای بخش رودبار شهرستان در رشته کوه البرز در شمال شهرستان قزوین به شمار می‌رود. رودبار شهرستان و رودبار الموت، منطقه کوهستانی و تاریخی معروف رودبار الموت را تشکیل می‌دهند که طی سال‌های گذشته به دو بخش تقسیم شدند.
این روستادارای آب و هوای سرد و خشک است. از جنوب غرب به روستای وشته، از جنوب شرق به روستاهای اوریرک و گرمارود، از شرق به روستاهای اوان و زرآباد، زواردشت و وربن، از شمال شرقی به ازگنین علیا و از غرب به کلمین منتهی می‌شود.
زبان آن‌ها تاتی، دین آن‌ها اسلام و شیعه و کار و پیشه شان، باغداری و دامداری و کشاورزی است.
آب آشامیدنی و کشاورزی مردم ازگنین از چشمه و از طریق لوله‌کشی تامین می‌شود.
میوه‌های این روستا، فندق، زغال اخته و گردو، گیلاس، آلبالو است.
جمعیت[ویرایش]
این روستا در دهستان رودبار محمد زمانی قرار داشته و براساس سرشماری سال ۱۳۸۵جمعیت آن ۲۹۱ نفر (۹۶ خانوار) بوده است.[۱]
وجه تسمیه[ویرایش]
«اِسَـگیـلَـه / اِزاگیلا» نام نیایشگاه بزرگ «مردوک» یا خدای بزرگ است. این نام شباهت فراوانی با نام نیایشگاه ایرانی اِزَگین در «اَرَتـَه» دارد که در حماسهٔ سومری «اِنمِـرکار و فرمانروای اَرَته» بازگو شده‌است. آقای «جهانشاه درخشانی» در «آریاییان، مردم کاشی و دیگر ایرانیان»(تهران، ۱۳۸۲، ص ۵۰۷)، اِزَگین را به معنای سنگ لاجورد می‌داند. از سوی دیگر «کاسیان» نیز رنگ آبی را رنگ خداوند به شمار می‌آوردند و «کاشـّو / کاسـّو»، نام خدای بزرگ آنان به معنای «رنگ آبی» است. امروزه همچنان واژهٔ «کاس» برای رنگ آبی در گویش‌های محلی بکار می‌رود.[۲] نکته قابل توجه در مورد وجه تسمیه نام این روستا وجود معادن کهن مس و همچنین آثار وجود سنگ لاجورد در اطراف این روستا است.
جستارهای وابسته[ویرایش]
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون یک مکان جغرافیایی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
