درگاه:مزدیسنا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از درگاه:زرتشت)
پرش به: ناوبری، جستجو
Faravahar-Gold.svg

درگاه مزدیسنا

آتش، نماد دین مزدیسنا.
مَزدَیَسنا یا دین زرتشتی نامِ دینِ پیامبرِ ایرانی، اشوزرتشت اسپنتمان است. مزدَیَسنا صفت است و بمعنای پرستندهٔ اهورامزدا است. مزدا هم همان خدای یگانه‌است. مزدَیَسنا ضدِ دیویَسنا است. دیویَسنا هم بمعنی پرستندهٔ دیو یا دَئِوَ می‌باشد و ضدِ آن واژهٔ وی-دَئِوَ یا ضدِ دیو است. مزدَیَسنا پیرامونِ ۱۲۰۰ (پیش از میلاد) تا ۱۰۰۰ (پیش از میلاد) از سوی پیامبر ایرانی، زرتشت اسپنتمان، پایه‌گذاری شد.

زرتشت به ویرایش و بازبینی کیش آئین کهن آریاییان پرداخت و بتدریج برای خود پیروانی یافت که پس از وی به مزدیسنان یا زرتشتیان شُهره شدند. در ادبیاتِ مزدیسنا نیز مزدیسن با گویشِ پهلوی، معادلِ دین آورده به زرتشت، راستی پرست و با صفتِ زرتشتی آمده‌است. همچنین به زرتشتیان بهدین نیز می‌گویند.

عناصرِ مزدَیَسنا یکتاپرستانه‌اند و از یکتاپرستی سرچشمه می‌گیرند. البته در برخی منابع از ایشان به نامِ دوگانه‌پرست هم یاد شده که بیشتر در اثر اشتباهی است که در شناختِ درستِ مزدیسنا و بر اساسِ برداشت‌هایی از دو کتابِ دینکرد و بندهشن انجام شده و مزدیسنان با زروانیان به اشتباه یکی پنداشته شده‌اند زیرا اعتقاد به دوگانگیِ آفرینشی در میان زروانیان نیرومند است نه مزدیسنان.

کتاب مقدس زرتشتیان اوستا است. از بخش‌های گوناگون اوستا بخشی به نام گاهان (سرودها) سخنانِ شخص زرتشت بوده‌است.

بیشتر...

نوشتار برگزیده

Fire in Yazd Zoroastrian temple.jpg

تأثیر آیین‌های کهن ایرانی بر آیین زرتشت به آیین‌ها و عقاید اقوام ایرانی‌تبار و اقوام بومی فلات ایران در عصر مقدّم بر زرتشت و چگونگی تأثیرگذاری این آیین‌ها بر نوآوری دینی آیین زرتشت، می‌پردازد. برای شناخت دین در ایران باستان می‌توان به دو منبع اوستا و سنگ‌نبشته‌های هخامنشی استناد کرد. در اوستا چندین‌بار واژهٔ ائیریه به معنی آریایی تکرار شده‌است. ائیریه شکل باستانی ثبت شدهٔ واژهٔ آریاست که برای اشاره به مجموعهٔ اقوام ایرانی‌تبار و هندیان به‌کار می‌رود.

زندگی‌نامه برگزیده

Ispahbod Xurshid's coin-1.jpg

اسپهبد خورشید فرزند دادمهر (زادهٔ ۷۳۴ میلادی در سارویه - درگذشتهٔ ۷۶۱ میلادی در پلام، دیلم) ملقب به فرشواذ مرزبان که بعضی سکه‌شناسان به اشتباه وی را خورشید دوم نیز خوانده‌اند و بعضی مورخان معاصر نام او را «خورشید شاه» نوشته‌اند، آخرین اسپهبد دودمان دابویگان طبرستان بود.

خورشید هنگامی پدرش، دادمهر، وفات یافت شش سال داشت و با مرگ دادمهر، عموی خورشید فرخان کوچک، به مدت هشت سال نیابت و قیومیت او را برعهده گرفت و در سال ۷۴۸ با رسیدن خورشید به سن چهارده‌سالگی حکومت را به وی سپرد. خورشید پس از تحویل گرفتن مقام اسپهبدی از فرخان کوچک، با توطئه فرزندان او روبرو شد و برهمین اساس در تمیشه تاجگذاری کرد ولی مدتی بعد در نبردی فرزندان فرخان را شکست داده و در سارویه، مرکز طبرستان، مستقر شد.

آتشکده‌ها

آتشکدهٔ آذَر بُرزین‌مِهر (نام محلی: چهارطاقی دیو یا خانه دیو) سومین آتشکده از سه آتشکدهٔ اساطیری-تاریخی مهم آیین زردشت است که در کنار آذر گشنسپ (آتش شاهان و رزمیان) و آذر فرنبغ (آتش روحانیان)، در مقام آتش «کشت‌ورزان» از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. ادامه...

مفاهیم

نوشتارهای برگزیده

نگارهٔ برگزیده

Scuola di atene 07.jpg
زرتشت کرهٔ آسمانی را در دست‌دارد.

گفتار برگزیده

ای نوعروسان و دامادان، هر یک از شما باید در کردار نیک و مهرورزی بر دیگری پیش‌دستی جویید تا این زندگانی مقدس زناشویی را با شادی و خرمی به پایان رسانید.

«زرتشت»

احکام

گاهنبار یا گاهبار یا گهنبار دراسطوره‌های زرتشتی و آریایی آن شش روزی است که خدا دنیا را آفرید و در کتاب اوستا از زرتشت نقل می‌کنند که اهورامزدا دنیا را در شش گاه آفرید و اول هر گاهی نامی دارد و در اول هر گاهی جشنی سازند. همان‌طور که در دین‌های سامی آفریدگار جهان هستی را در شش روز می‌آفریند در دین ایرانیان کهن نیز اهورامزدا آفرینش جهان مادی را در شش گاهنبار به انجام می‌رساند

آیا می‌دانید

  • مردم جهان واژهٔ مجوس را که در قرآن، کتاب آسمانی اسلام آمده‌است را زرتشتیان می‌دانند. اما این واژه مربوط به مهر است.
  • زرتشتیان هم‌چون مسلمانان دارای نماز زرتشتی هستند.
  • نام زرتشت به معنای «شتر زرین و طلایی» است.

موضوعات

رده‌ها

درگاه‌های وابسته

در دیگر پروژه‌های ویکی‌مدیا

حافظهٔ نهان سرور را پاکسازی کنید