لنکران
لنکران | ||
---|---|---|
|
||
|
||
مختصات: ۳۸°۴۵′۱۳″ شمالی ۴۸°۵۱′۰۴″ شرقی / ۳۸.۷۵۳۶۱° شمالی ۴۸.۸۵۱۱۱° شرقیمختصات: ۳۸°۴۵′۱۳″ شمالی ۴۸°۵۱′۰۴″ شرقی / ۳۸.۷۵۳۶۱° شمالی ۴۸.۸۵۱۱۱° شرقی | ||
کشور | جمهوری آذربایجان | |
مساحت | ||
• کل | ۷۰ کیلومتر مربع (۲۷ مایل مربع) | |
جمعیت | ||
• جمعیت | ۸۳٬۳۰۰ | |
• تراکم | ۱٬۲۰۰/کیلومتر مربع (۳٬۱۰۰/پا) |
لَنکَران (به آذربایجانی: Lənkəran) شهری کوچک در جنوب شرقی جمهوری آذربایجان در کرانه دریای خزر و در نزدیکی مرز ایران است.
جمعیت آن در سال ۲۰۰۲ برابر با ۴۸٬۴۰۰ نفر بوده است. بیشتر مردم لنکران از قوم ایرانی تالش هستند.
نام لنکران از دو واژه تالشی لَن (به معنی نی) و کران (به معنی خانهها، آبادی) تشکیل شده و به معنای «نیآباد» است.[۱] پسوند کران (خانهها، آبادی) در نام شماری از آبادیهای دیگر منطقه تالش نیز بهکار رفته است ازجمله سیهَکران (به معنی سنگآباد)، اوجهکران، سَلهکران، آسخانهکران (آبادی آهنگران) و غیره.[۲]
واژه لنکران را اما برخی دگرگونشده واژه فارسی لنگرکَنان (محل برکشیدن لنگر از آب) دانستهاند و در متون قدیمیتر نیز نام این شهر را به صورت لنگرکنان و یا لنگگوران هم مینوشتند.[۳]
بازماندههایی از دوران نوسنگی، برنز و آهن در این منطقه یافت شده است. بنای شهر امروزی لنکران به سده ۱۶ میلادی برمی گردد. این شهر طی مدتهای طولانی پایتخت خانات تالش بود. با امضای پیمان ترکمنچای در ۱۸۲۸ میان ایران و روسیه، لنکران نیز به روسیه واگذار شد.
در سده بیستم لنکران دو بار پایتخت دو کشور خود مستقل خوانده تالش بوده است.
یک قطار شبانه از باکو به آستارا (پس از گذر از لنکران) فعالیت دارد. فرودگاهی نیز در سمت باختری شهر قرار گرفته است.
منابع[ویرایش]
ویکیپدیای انگلیسی.
- ↑ Akademik Budaq Budaqovun Şəxsi Veb Portalı-Azərbaycanın Lənkəran regionu Toponimlərinin İzahlı Lüğəti Kitabı (واژهنامه تشریحی جاینامهای بخش لنکران آذربایجان)
- ↑ همان.
- ↑ تاریخ جامع آستارا و حکام نمین – بهروز نعمتالهی – ص – ۲۸ – ۲۹
جستارهای وابسته[ویرایش]
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ لنکران موجود است. |
|