در منطق، دو جمله (چه در زبانی صوری و چه زبانی طبیعی) ممکن است به وسیلهٔ ادات منطقی به هم وصل شوند تا یک جملهٔ مرکب بسازند. ارزش راستی این ترکیب منحصراً از روی ارزش راستی جملات سادهتر مشخص میشود. به این ترتیب ادات منطقی تابعی را نشان میدهند که در صورتی که ارزش جمله مرکب یک ارزش راستی باشد، آن را یک تابع راستی مینامند و ادات منطقی را یک «ادات تابع راستی» خواهند خواند.
در زبان،دو جمله بوسیله حرف های ربط به هم می پیوندند و جملات مرکبی بوجود می آورند که الزاما معنا و مقدار صحیح ندارند.برای نمونه به مثال زیر توجه کنید:
"علی از تپه بالا رفت"
"سینا از تپه بالا رفت"
"علی از تپه بالا رفت و سینا از تپه بالا رفت"
"علی از تپه بالا رفت همینطور سینا از تپه بالا رفت."
از ترکیب جملات اول و دوم جملات مرکب سوم و چهارم ایجاد شده اند.درستی جمله ی سوم به درستی جملات اول و دوم وابسته است اما جمله چهارم الزاما برای درستی به جمله های اول و دوم وابسته نیست. در جمله چهارم می توان گفت که سینا برای عکاسی به بالای تپه رفته نه بخاطر اینکه علی از تپه بالا رفته است.