حزب نواندیشان ایران اسلامی
این نوشتار به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
حزب نواندیشان ایران اسلامی | |
---|---|
رهبر | امیر محبیان |
بنیانگذار | امیر محبیان، غلامحسن محمدی، ابوالفضل کلهر، حسین نوشآبادی |
بنیانگذاری | ۱۳۸۵ خورشیدی |
ستاد | تهران |
مرام | اصولگرایی میانه رو نوگرا، عدالتطلب، آزادیخواه |
دین | شیعه دوازدهامامی |
کشور | ایران |
وبگاه | |
www.mtpii.com | |
سیاست در ایران حزبهای سیاسی انتخابات |
حزب نواندیشان ایران اسلامی در سال ۱۳۸۵ خورشیدی به عنوان حزبی اصولگرا، نوگرا و میانه رو، عدالت گرا و آزادیخواه توسط دکترامیر محبیان عضو سردبیری و دبیر سیاسی روزنامهٔ رسالت استراتژیست و نظریهپرداز جریان اصولگرا تأسیس شد. این حزب از حاکمیت اخلاق بر سپهر سیاسی جامعه ایرانی دفاع میکند و خواهان حل مشکلات جامعه از طریق گفتگوی میان نخبگان سیاسی با هر گرایشی است. مخالفت با خشونت ورزی در تعاملات سیاسی ونیز تلاش و تأکید بسیار برای حاکمیت عقلانیت، اعتدال و نواندیشی از ویژگیهایی است که این حزب را از سایر جریانات سیاسی اصولگرا متمایز میکند.[۱] در حوزه دیپلماتیک، نواندیشان خواهان اصلاح تصویر ایجاد شده از ایران در جهان در راستای پیشتازی ایران در میان امت اسلامی با صفات ممیزه صلح جویی، خردورزی و پیشرفت در چارچوب آرمانهای اسلامی هستند. نواندیشان از ایرانی پیشرفته، آزاد و مستقل هستند که در محیطی مسالمت آمیز با همسایگان زیست کند. نواندیشان معتقدند که رفع فقر و تبعیض در همه حوزههای سیاسی؛ اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی فقط از طریق ایجاد عدالت امکانپذیر است.
محتویات
اعضای هیئت مؤسس[ویرایش]
اعضای هیئت مؤسس حزب متشکل از ۴ نفر :امیر محبیان - غلامحسن محمدی - ابوالفضل کلهر - حسین نوشآبادی میباشد.
ارکان تشکیلات حزب[ویرایش]
بر اساس اساسنامه مصوب حزب ارکان تشکیلاتی حزب به شرح زیر است:
- هیئت مؤسس
- کنگره
- شورای مرکزی
- دبیرکل
- هیئت اجرایی
- کمیته
- واحد
- حوزه
آرمانهای حزب[ویرایش]
آرمانهای عقیدتی[ویرایش]
- ایجاد جامعهای نمونه در پرتو اعتقاد به احکام دین مبین اسلام که معنویت و پاکی در عرصههای اندیشه؛ گفتار و کردار شهروندان تجلی یابد و نمونهای ازیک جامعه منتظر ظهور حجت بن الحسن را به نمایش گذارد.
- ایجاد جامعهای که در آن عدالت اسلامی در رفتار حاکمان و شهروندان و نیز رفتار شهروندان با همدیگر نمود یابد و ظلم در همه ابعادش از جامعه ایرانی رخت بربندد.
- ایجاد کشوری که نظم و تقوا همدوش هم در امور کشور داری جامعه را بسوی ترقی و تعالی مادی و معنوی به پیش برد.
- دفاع از سنتهای ارزشمند ملی و دینی در مسیر تحکیم هویت ملی و دینی بدون غلتیدن به دامان کهنه پرستی و دفاع از نوگرایی بدون سقوط در پرتگاه نوپرستی و خودباختگی در برابر غرب.
- حرکت در مسیر نواندیشی دینی و دفاع خردمندانه و اصولی از دین و منافع ملی
- اتخاذ خط مشی معتدلانه در اندیشه و کردار سیاسی و اقتصادی و فرهنگی
- اعتقاد به اندیشه «امت اسلامی» و تلاش برای تحقق آن در سطح جهان با توجه به روشهای معقول
آرمانهای سیاسی[ویرایش]
- حاکمیت نظام مردمسالار دینی در پرتو مدیریت مبتنی بر تفکر اسلامی توسط ولی فقیه عادل، مدیر و مدبر
- استقلال کامل ایران از تمامی قدرتهای سلطه گر در مسیر تعالی و تکامل کشور و دفاع از تمامیت ارضی ایران
- دفاع از آزادی اندیشه؛ سخن و نوشتن؛ انتخاب نمایندگان؛ انتخاب شغل، احزاب و اجتماعات سیاسی در چارچوب قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و قوانین موضوعه در مسیر تعالی کشور
- دفاع از کرامت انسانی و حرمت جان و مال و ناموس و خانواده همه شهروندان بدون هرگونه تبعیض
- اعتقاد به استقلال کامل قوا از همدیگر بویژه استقلال قوه قضاییه از سایر قوا در مسیر دفاع بدون تبعیض از حقوق شهروندان
- تلاش برای تأمین مسکن، کار، بیمه در همه سطوح و انواع برای همگان و نیز بهداشت و درمان همگانی به گونهای که هیچ ایرانی از پوشش این خدمات به هر دلیلی بیرون نماند.
- برابری همه شهروندان ایران در برابر قانون بدون استثناء و ایجاد فرصتهای برابر در زمینههای اجتماعی و اقتصادی و نیز فرهنگی
- حاکمیت فرهنگ تعالی بخش اسلام در تمامی سطوح رفتار سیاسی به صورت اخلاق و ادب سیاسی اسلامی در روابط میان احزاب و مردم و حاکمیت و مردم و احزاب و حاکمیت
- دفاع از صلح و خلع سلاح جهانی در مسیر تحقق جهانی عاری از خشونت
- تقویت هویت اقوام در راستای صیانت از هویت ملی
آرمانهای اقتصادی واجتماعی[ویرایش]
- مالکیت محترم شمرده میشود ولی با تقدم منفعت جمع بر منفعت فرد
- تقدم رفاه مردم بر سود در کلیه فعالیتهای اقتصادی که توسط دولت انجام میگیرد
- حاکمیت نظام اقتصادی بازار عدالت گرا که به محدودیت دخالت دولت انجامیده و در همین حال اقتصاد را در شکل کلان به گونهای اداره میکند که سرمایه سالاری پدید نیامده و شکاف طبقاتی ظهور نیابد.
- توسعه کارآفرینی؛ ریشه کن کردن فقر و بیکاری، مدیریت صحیح منابع مالی و انسانی
- شفاف و قاعده مند کردن نظام اقتصادی کشور برای ایجاد امنیت اقتصادی و نظام بازار عدالت گرا
- تکوین و تقویت بخش مولد خصوصی و تعاونی برای مردمی کردن اقتصاد
- ریشه کن کردن گرانی و تورم، حفظ ارزش پول ملی و کنترل نقدینگی در گردش و جلوگیری از کسر بودجههای آشکار و پنهان
- افزایش بهرهوری در همه حوزهها بویژه افزایش بهرهوری در عوامل تولید و مدیریت
- توجه ویژه به رشد تحقیق و توسعه؛ خلاقیت و توسعه فناوریهای پیشرفته
- اولویت بخشی به بخش کشاورزی و روستا از طریق گسترش بیمه درمانی کشاورزان و خانوادههای آنان، گسترش بیمه محصولات کشاورزی، ایجاد صنایع جانبی و تبدیلی؛ اعتلای کیفیت بسته بندی و...
- مبارزه قاطع با فساد مالی در نظام اداری، رشوه خواری، سوء استفاده از فرصتهای ویژه از طریق حاکمیت قانون و شفافیت نظام اداری و اقتصادی
- دفاع از حقوق کارگران، کشاورزان؛ اصناف و همه طبقات در مسیر ایجاد عدالت اجتماعی
- گسترش و پوشش جامع بهداشت به گونهای که هیچیک از آحاد شهروندان ایرانی از این خدمات محروم نمانند
- تنظیم روابط کارگر و کارفرما در کلیه بخشهای صنعت، کشاورزی، تجاری و خدماتی به گونهای که بالاترین سطح بهرهوری با حفظ حقوق کارگران و منافع صاحبان سرمایه توأم گردد
- ژرفا بخشی به فرهنگ دینی در جامعه از طریق اتخاذ روشهای علمی و خردمندانه
- تقویت نهاد خانواده به عنوان کلیدیترین نقطه برای استحکام و تعالی بنیان جامعه
- توجه ویژه به آموزش و پرورش در جهت اصلاح کنشها و منشهای مخل تکامل ملی و نیز در راستای تجهیز نسلهای جدید به آگاهی؛ دانایی و معرفت
- دفاع از حقوق مشروع زنان به مثابه شهروندان فعال و مؤثر در تعالی ایران
آرمانهای فرهنگی[ویرایش]
- گسترش فرهنگ نواندیشی در همه زمینهها
- تحکیم مبانی ایمانی و اخلاقی جامعه با استفاده از روشهای علمی
- تشخیص استعدادهای ایرانیان بطور عام و نسل جوان بطور خاص و تقویت و پرورش این استعدادها
- گسترش فرهنگ تعاون و اخوت اسلامی در میان شهروندان و هم قشرها و اقوام
- احترام به سنتهای ارزنده دینی و ملی و پاسداری از ادبیات و هنرهای این مرز و بوم و تقویت و ارتقاء جایگاه هنرمندان در کشور
- تقویت جایگاه خانواده و حفظ حریم آن
- گسترش فرهنگ انضباط و وظیفهشناسی و مسئولیت پذیری در امور
- استحکام بخشی به جایگاه ورزش و تندرستی به عنوان زمینه لازم برای نشاط وسلامت روحی شهروندان
پانویس[ویرایش]
- ↑ نیاز به منبع
منابع و پیوند به بیرون[ویرایش]
|
این یک مقالهٔ خرد پیرامون سیاست است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |