مذهب اکثریت غالب مردم این شهر تشیع می‌باشد. بیشتر اهالی این شهر از طایفه زنگنه و جوانشیری می‌باشند. محصولات عمده کشاورزی این شهر گندم، جو، پنبه و پسته می‌باشد. سایر محصولات شامل خربزه، هندوانه، زعفران، زیره و خشکبار می‌باشد. دامپروری در این شهرستان به صورت سنتی رایج است و غالباً گوسفند و بز می‌باشد.
این مسجد در چند صد متری حاشیه شرقی شهر قاسم‌آباد واقع شده‌است از ساختمان اصلی این مسجد که به اوایل قرن هفتم هجری قمری تعلق دارد، چند پایه و دو دیوار و سردری باقی‌مانده‌است و در کتیبه آن نیز تاریخ ۶۰۰ و ۶۱۰ هجری قمری قید شده‌است این مسجد از لحاظ تزیینات و نگاره‌های خط کوفی جالب توجه‌است آثار باقی‌مانده این مسجد معرف معماری و تزیینات قرن هفتم هجری قمری می‌باشند ساختمان ایوان و تاق‌ها و سایر ریزه کاری‌های هنری این بنا موجب شده‌است که مسجد زوزن در شمار زیباترین مساجد تاریخی قرن هفتم هجری قمری محسوب شود این مسجد تحت شماره ۳۴۰ در شمار آثار تاریخی به ثبت رسیده‌است.
ملک عماد زوزنی حاکم سرزمین زوزن که سعدی شیرازی از وی به نیکی یاد کرده‌است.
ابونصر مشکان در یکی از سال‌های نیمه اول قرن چهارم هجری در ولایت زوزن به دنیا آمد. صاحب دیوان رسائل سلطان محمود و مسعود غزنوی است. او از جمله بهترین نویسندگان رسائل است و آنچه به قلم او نوشته شده در میان رسائل ساده فارسی از بلیغ‌ترین است. وی در سال ۴۰۱ هجری قمری بعد از به وزارت رسیدن شمس الدّین الکفاه احمد بن حسن میمندی، به صاحب دیوانی رسائل دولت غزنوی برگزیده شد و از آن پس همواره در این شغل باقی ماند. ابونصر بر دو زبان فارسی و عربی تسلّط داشت. شاگرد او، ابوالفضل بیهقی، چند نامه فارسی او را در تاریخ نقل کرده که همه آن‌ها در نهایت زیبایی و رسایی کلام است. وی در سال ۴۳۱ هجری قمری درگذشت.[نیازمند منبع]
ایران
