فرهنگ قواس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

فرهنگ قوّاس واژه‌نامه‌ای فارسی به فارسی است که به دست فخرالدین مبارک‌شاه عزنوی مشهور به فخر قواس یا فخر کمانگر (متوفی ۷۱۶ هـ. ق[۱]) نوشته شده است.[۲] این فرهنگ یکمین فرهنگ یک‌زبانهٔ فارسی است که در هند تألیف شده و به احتمال، پیش از ۶۹۹ هـ. ق نگارش شده است. واژه‌ها در این فرهنگ بر اساس موضوع گردآوری شده‌اند که شامل پنج بخش می‌شوند و به همین جهت به فرهنگ پنج بخشی نیز معروف بوده. بیشتر درآیه‌های این فرهنگ از لغت فرس اخذ شده است. این فرهنگ تعدادی لغات ‫مصحفّی دارد. ‬

منابع[ویرایش]

  1. محمد معین. «فرهنگهای فارسی». هنر و مردم ۵ (۵۲): ۲–۵. بازبینی‌شده در ۱۱ اسفند ۱۳۹۲. 
  2. عزیزالله، علیزاده. فرهنگ عمید. راه رشد، ۱۳۸۹. شابک ‎۹۷۸–۶۰۰-۵۰۰۹–۶۷-۵. 

علی‌اشرف صادقی. «فرهنگ‌نویسی در شبه‌قاره از ابتدا تا قرن ۱۰ هجری (تاریخ فرهنگ‌نویسی)». ویژه‌نامهٔ نامهٔ فرهنگستان (شبه‌قاره)، ش. ۲ (۱۳۹۳): صص ۳۸۱–۳۸۵. بازبینی‌شده در ۱۱ اسفند ۱۳۹۳ خورشیدی.