شهرستان کوثر
شهرستان کوثر |
|
---|---|
اطلاعات کلی | |
کشور | ایران |
استان | اردبیل |
مردم |
|
جمعیت | ۲۶٫۱۹۸ نفر[۱] |
دادههای دیگر |
|
وبگاه | فرمانداری کوثر |
شهرها | |
گیوی |
|
تعداد بخشها | |
بخش مرکزی، بخش فیروز |
شهرستان کوثر، با مرکزیت شهر گیوی در استان اردبیل واقع شدهاست و دارای وسعت تقریبی ۱۲۴۵ کیلومتر مربع، حدود ۱۵۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع است. شهرستان کوثر در ۴۸ درجه و ۲۹ دقیقه طول جغرافیایی در فاصله ۸۵ کیلومتری اردبیل و حدود ۳۰ کیلومتری قرار دارد. این شهرستان از شمال با شهرستان اردبیل، از شرق با شهرستان خلخال، از غرب و جنوب با شهرستانهای نیر و میانه همسایهاست. ساکنان این شهر علاوه بر خلخال و اردبیل با شهر میانه در آذربایجان شرقی تبادلات اقتصادی دارند. شهرستان کوثر یکی از شهرستانهای استان اردبیل ایران است.
محتویات
تقسیمات کشوری[ویرایش]
بخش سنجبد شهرستان خلخال در سال ۱۳۷۵ با مرکزیت گیوی به شهرستان کوثر تبدیل شد. این شهرستان از ۲ بخش و ۴ دهستان تشکیل شدهاست. تصویر ماهوارهای این شهرستان در ویکی مپیا
- بخش مرکزی شهرستان کوثر
- دهستان سنجبد شمالی
- دهستان سنجبدغربی
شهرها: گیوی
- بخش فیروز
- دهستان زرج آباد
- دهستان سنجبد جنوبی
ماجرای نام گذاری شهرستان کوثر
شهرستان کوثر (گیوی) تا سال ۱۳۷۵ یکی از بخشهای شهرستان خلخال بنام «بخش سَنجَبَد» به مرکزیت شهر گیوی بود؛ ولی در این سال از شهرستان خلخال منتزع و به شهرستان کوثر به مرکزیت شهر گیوی تبدیل شد و دارای ۲ بخش و ۴ دهستان است. نامگذاری این شهرستان بنام «کوثر» به دلیل متقارن بودن با روز تولد حضرت زهرا (س) بوده و به میمنت این روز اسم این شهرستان توسط آیت اله هاشمی رفسنجانی رئیس جمهور وقت کوثر نامیده شد.
مردم، زبان و مذهب[ویرایش]
ساکنان شهرستان کوثر ترک آذربایجانی و به زبان ترکی آذربایجانی سخن میگویند. مردم شهرستان کوثر دارای مذهب شیعه (دوازده امامی) هستند.
مردم روستاهای هشین و علاءالدین به ترتیب از لحاظ مذهب و زبان متفاوت از سایر نقاط شهرستان است:
- روستای هشین دارای ساکنان ترک آذربایجانی، سنی مذهب
- روستای علاءالدین ساکنان تات و به زبان تاتی (قابل فهم برای مردم شهر کلور شهرستان خلخال)سخن میگویند و شیعه دوازده امامی هستند.
آثار تاریخی و طبیعی[ویرایش]
- پل تاریخی فیروزآباد
- پل پردیس
- منبر
منبر تاریخی مسجد مشکول
منابرچوبی یکی از مهمترین آثار دوران اسلامی در ایران است که خلاقیتها، نوآوریها و زیباییهای هنر کار با چوب را به نمایش میگذارد. صنعتگران مسلمان در تمامی زمینه¬ها تلاش میکردند تا با تاسی از رهنمودها و شیوهٔ زندگی پیامبر اکرم (ص) به آفرینش آثار دست یازند. همچنان که خانه¬ ی پیامبر سرمشق و الگوی معماران در ساخت مساجد گردید. تلفیق توانایی آنها با خلاقیتهای بصری نظیر تعادل، تناسب، توازن وتقارن، منجر به خلق برخی شاهکارهای هنری شده است که یکی از آنها منبر مشکول میباشد. منبر مشکول یکی از منحصربه فردترین شاهکارهای هنرهای چوبی ایران، بلکه جهان اسلام است که قسمتهای اعظم آن تا به امروز از گزند حوادث سالم باقی مانده است. این منبر سند تاریخی هنرهای چوبی جهان اسلام میباشد و به دوره میانی اسلام بر میگردد. در چهارچوب اصلی گره چینی، شباک کاری و در پایههای منبر با خط کوفی ساده، تزئینی و مشجری نوشتههایی از آیات قرآنی و اطلاعاتی در رابطه با نام سازنده، کاتب، حامی، تاریخ ساخت و قطعه شعری فارسی به خط کوفی نقر شده است.
تاریخ ساخت این منبر به سال ۵۴۱ قمری برمیگردد. این منبر که هم اکنون در مسجد روستای مشکول نگهداری میشود؛ در وضعیت فعلی به طول ۱۸۴ سانتیمتر، عرض ۱۱۰ سانتیمتر و ارتفاع ۲۲۶ سانتیمتر میباشد و دارای تزئینات هندسی و گیاهی و کتیبه¬های خط کوفی است. منبر مشکول در زمره منبرهای دارای درب ورودی با چهار پله و مسندگاه میباشد. در ساخت این منبر، هیچگونه اتصالات فلزی به کار گرفته نشده و تمامی قطعات آن با تکنیک فاق و زبانه و به صورت قاب با اتصال کنجشکاف با یکدیگر بدون چسب چفت و بست شده¬ اند. با بررسیهای انجام شده منبر مشکول بصورت تقریبی از ۵۱۰ قطعه چوب ساخته شده که در حال حاضر ۲۶۵ قطعه از آن موجود است. طویلترین قطعه مربوط به چهارچوب منبر با طول ۲۲۶ سانتیمتر و کوتاهترین قطعه نیز از تزئینات کندهکاری شده با طول ۶ سانتیمتر میباشد. مطالعات و شناسایی و تشخیص چوبهای منبر که از بخشهای مهم مطالعات منبر بود که نویسنده شخصاً انجام داده است، به صورت ماکروسکوپی (چشم مسلح) امکانپذیر نشد. دلیل این امر وجود لایه حفاظتی که هر ساله به منظور نگهداری از آن روغن گیاهی (گردو) بر روی چوبها زده شده بود و این ماده روغنی تا حفره سلولی نفوذ کرده و چوبها تغییر رنگ داده و تیمار شده بودند؛ لذا از کلیه مشخصات میکروسکوپیک نمونهها مطابق با خصوصیات میکروسکوپیک پهن برگان مطابق با روش کمیته آیو-وآ، (IAWA Committee, 1989) تشریح شدند. تشریح چوبها با تبعیت از لیست ویژگیهای میکروسکوپی برای شناسایی حتی الامکان انجام شد و سپس از طریق مقایسه با لیست چوبهای (1998 Iawa, (چوب پهن برگان تشریح، شناسایی و تکمیل شدند. چوب گردو در قسمت پایهها و قطعات کنده کاری شده و چوب راش در قسمت گره چینی استفاده شده است. برای مرمت منبر از چوب محلی تبریزی نیز استفاده شده است.
پیشینه تاریخی منابر اسلامی موجود نشان میدهد؛ منبر مشکول به لحاظ قدمت نسبتاً زیاد، ارزش هنری و فنی که دارد، از اهمیت فوقالعادهای برخوردار است. این اثر با طرحهای بدیع، نقوش متنوع، گره چینی دقیق و کتیبه¬های کنده کاری و با تزئینات انواع خط کوفی بینظیر اطلاعات ذیقیمتی از هنرهای چوبی و اعتقادات مذهبی از دوران خود در اختیار ما قرار میدهد. اصل تقارن بارزترین ویژگی هندسی منبر مشکول میباشد که به بهترین نحو ممکن رعایت گردیده است. صنعتگر و سازندهٔ منبر با آگاهی ازعلم و خواص چوبها، آن را با اتصالات و ترکیب قطعات متعددی (گره چینی، کنده کاری) ساخته است تا گذشته از زیبایی بصری منبر، از نفوذ و انتقال رطوبت وگرما از قطعه¬¬¬ ای به قطعه¬ ی دیگر جلوگیری به عمل آورد و همین امر دوام و پایداری منبر را در مقابل عوامل مخرب محیطی به طرز شگفت¬ انگیزی افزایش داده است. در یکی ازکتیبه¬های منبر که متأسفانه بخشی از آن بین رفته به نام حامی و سفارش دهنده¬ ی منبر برمیخوریم: " ابرهیم شاه دو جهان ". با استناد به این کتیبه میتوان گفت شخص ابرهیم با لقب شاه دو جهان به احتمال زیاد بر منطقه¬ ی وسیعی حکمفرمایی میکرده و محل حکومت وی نیز میبایست، شهر اسم و رسم داری بوده باشد. شاید این کتیبه، به بازسازی و تصحیح بخشی از سلسله حکومتی سلجوقیان در منطقه کمک شایانی نماید. این منبر به احتمال زیاد جهت اهداء به یک مسجد معروف ساخته شده و از مسیر جاده ارتباطی ابریشم به بخش فیروزآباد منتقل شده و بنا به دلایلی نامعلوم و به صورت اتفاقی در مسجد روستای مشکول ماندگار شده است. مجموعه این عوامل فوق که در این مقاله به آنها اشارهای شد؛ این منبر را از لحاظ طراحی، کتابت، اجرا، انتخاب مواد اولیه مرغوب و سابقه تاریخی نسبتاً زیاد، در مقام شاهکار هنرهای چوبی جهان اسلام قرار میدهد؛ لذا شایسته است این اثر ارزشمند در زمینههای مرمت، معرفی و نگهداری مورد توجه قرار گیرد. تا حالا حمایت جدی از مسولین دیده نشده است. با الگوی برداری مناسب از آن در جهت ارتقاء، ترویج واشاعه هنرهای چوبی برای هنر دوستان و علاقمندان مفید واقع شود. مطالعه و تحقیق این اثر فاخر نزدیک به شش سال به طول انجامیده است. کتاب این اثر ارزشمند به کوشش مهندس مصطفی ملکی گلندوز چاپ شده است.[۲][۳]
- دلیکلی داش
- داش بلاغ
- رستم داشی
- زنجیرو پیر
- دربندمشکول(شهرستان کوثر)
- آبگرم گیوی
- حمام سنگی شهر گیوی
- بوزلوق
آبگرم گیوی (ایستی سو)[ویرایش]
ایستی سو و یا گیوی سویی همه ساله در تابستان، مسافران زیادی از شهرهای دور و نزدیک و گردشگران خارجی را به خود جلب میکند، به نظر میرسد ایستی سو از برخورد در رشتههای آهکی و توده آذرین بوجود آمده باشد، که برای بیماریهای اعصاب، متابولیکی، پوستی و گوارشی مفید گزارش شدهاست. این آبگرم یکی از زیباترین مناظر وچشم انداز طبیعی در سرزمین گیوی به شمار میرود، آبگرمهای زنانه ومردانه با دوش آب به طور مجزا وبا تجهیزات بهداشتی قرار گرفتهاند. هرگردشگری با یکبار استفاده از این آبگرم احساس آرامشی را در تن وروان خود میکند که چندین بار دیگر به این مکان مراجعه میکند، اطراف این آبگرم پر از مناظر طبیعی وزیباست در مقابل این مکان زیبا یک غاریخگان قرار گرفته است که در دمای بالای تابستان به حدی خنک است که آب در درون آن یخ میزند و یک یخچال طبیعی به شمار میرود.
حمام سنگی (داش حامام)[ویرایش]
این حمام سنگی قدیمی درون باغهای گیوی تماماً توسط دست در دل صخره بزرگی حفر شدهاست که آب آن به دو نوع شگفتانگیز سرد و گرم در مجاورت هم، از مجرای چشمهای تأمین میشود. مردم منطقه از آب چشمه برای بیماریهای کلیوی استفاده میکنند. مردم این شهر برای حمام کردن هنوز هم از این حمام استفاده میکنند، این حمام در دل کوهی از سنگ با وسایل ابتدایی کنده شده است. قرار گرفتن در میان باغات جلوهای خاص به ین حمام بخشیده است که سالانه گردشگران زیادی از اطراف واکناف به این مکان میآیند ودر سایهٔ درختان توت اطراف این حمام میآسایند..
کشاورزی[ویرایش]
شغل بیشتر اهالی شهرستان کشاورزی، باغبانی، دامدارای و صنایع دستی است. بافتن جاجیم وگلیم از دیر زمان در رو ستاهای اطراف این شهر مرسوم است. دختران شهر با یادگیری هنرهای دستی به کارهایی چون گلدوزی و ملیله دوزی، دوختن سبد و.. میپردازند.
باغداری[ویرایش]
پرورش درختان مثمر مانند سیب (غالب در شهرستان)، به (غالب در شهر گیوی)، گیلاس، آلبالو، توت (بیشتر بصورت وققف شده)، گردو، بادام، انگور، انواع آلو، آلوچه، قیصی، انواع به (ترش، شیرین، حاجی آشی، ملس، آرمودی، آجی شیرین و...) توت فرنگی، انواع سبزیجات، سنجد
زراعت[ویرایش]
زراعت محصولاتی همچون گندم (غالب)، جو، عدس، نخود، گاودانه، کلزا، گوجه فرنگی، خیار، خربزههای محلی،
دامداری[ویرایش]
پرورش و پرواربندی گاو شیری و گوشتی، گوسفند و بندرت بز بصورت سنتی و نیمه سنتی و انواع ماکیان از مشاغل اهالی شهرستان هست. همچنین در این شهرستان یک واحد پرورش شترمرغ ۷۰ راسی نیز فعال میباشد. زنبورداری نیز به دلیل بکر و کوهستانی بودن منطقه از رونق خوبی برخودار هست.
پوشش گیاهی[ویرایش]
پوشش گیاهی این شهرستان، استیپی و در ارتفاعات، بصورت مرتع و چمنزار است. این شهرستان دارای مراتع و چراگاههای طبیعی، به وسعت بیش از ۱۰۰۰۰۰ هکتار و دارای جنگلهای طبیعی نیز، با وسعت ۲۰۰۰ هکتار است.
- زالزالک
- پسته وحشی
- گلابی وحشی
- انواع گون
پوشش جانوری[ویرایش]
- خوک و گراز وحشی
- گرگ، روباه، شغال
- خرگوش، جوجه تیغی، گورگن (پرسوخ)
سدهای شهرستان[ویرایش]
- سد خاکی (هسته رسی) گیوی روی رودخانه گیوی چای در حال احداث است
- سد خاکی قره قشلاق
- سد خاکی سیرابیل پردستلو
- سد خاکی لیکوان
- سد خاکی سکراباد
دانشگاه پیام نور[ویرایش]
اولین مرکز آموزش عالی شهرستان با عنوان دانشگاه پیام نور - واحد گیوی در سال ۱۳۸۴ تأسیس گردیده و به پذیرش دانشجو میپردازد
گردشگری[ویرایش]
از مشخصات و و یژگیهای گیوی وجود مناظر طبیعی و کوههای مشجر و پارکهای زیباست از مناظر مهم و دیدنی و توریستی میتوان آبگرم (ایستی سو)، و محیط دلپذیر و آرام منطقه و هوای لطیف کوهستان و مناطق زیبای طبیعی و اثرات شفابخش آبهای معدنی که همه ساله، در تابستان مسافران زیادی را از شهرهای بزرگ مخصوصاً تهران به خود جذب میکند، نام برد. از دیگر مناظر و چشماندازهای طبیعی، رستم داشی (سنگ رستم)، داش حمام (حمام سنگی)، سنج روپیر، یخچال طبیعی (بوزلوخ)، دربند روستای هواشانق، سرمستان یا سلمستان، دربند مشکول، منبر مشکول، پل فیروزآباد و سدهای خاکی از جمله سد خاکی قره قشلاق را میتوان نام برد.[۴]
روستای سلوکلو دارای تالاب زیبا در پایین روستا پر از زالو که اثر درمانی دارد
پانویس[ویرایش]
۵. ملکی گلندوز، مصطفی. منبر تاریخی مشکول. انتشارات نگین سبلان. اردبیل، ۱۳۹۱.
پیوند به بیرون[ویرایش]
ویکیسفر یک راهنمای سفر برای شهرستان کوثر دارد. |