شاهیندژ
| شاهیندژ سایین‌قالا، شاهَن‌دژ و شاهان‌دژ[۱] |
|
|---|---|
 |
|
| کشور |  ایران |
| استان | آذربایجان غربی |
| شهرستان | شاهیندژ |
| بخش | مرکزی |
| نام(های) قدیمی | صایین قلعه افشار[۲][۳] صائین‌قلعه و صائین‌دژ |
| مردم | |
| جمعیت | ۳۸٬۸۲۰ نفر[۴] |
| رشد جمعیت | ۱/۲ درصد |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع از سطح دریا | ۱٬۴۰۶ متر |
| آب‌وهوا | |
| میانگین دمای سالانه | ۳۱۰ میلی‌متر |
| روزهای یخبندان سالانه | ۲۴۷ |
| اطلاعات شهری | |
| شهردار | توحید نعمتی |
| ره‌آورد | بادام، گردو، چغندر قند، فرش افشار، قالی، جاجیم و …[۵] |
| پیش‌شماره تلفنی | ۰۴۴ |
| وبگاه | شهرداری شاهیندژ |
شاهیندژ در بخش مرکزی شهرستان شاهیندژ در استان آذربایجان غربی واقع است. این شهر در ۷۲ کیلومتری شمال غرب تکاب و در ۶۰ کیلومتری جنوب شرق میاندوآب و ۶۳ کیلومتری شمال بوکان قرار دارد.
شاهیندژ بین ۳۶ درجه و ۴۰ دقیقهٔ عرض شمالی و ۴۶ درجه و ۳۴ دقیقهٔ طول شرقی در ارتفاع ۱۴۰۶ متری از سطح دریا واقع شده‌است. جمعیت این شهر در سال ۱۳۸۹، برابر با ۳۸٬۸۲۰ نفر و ۹٬۹۱۶ خانوار اعلام شده است.[۴]
تاریخچه شهر[ویرایش]
با توجه آثار و اشیا کشف شده از طرف روستاهای شاهین دژ تمدن و سابقه تاریخی این شهر مربوط به هزاران سال قبل از تمدن مادها می‌دانند با توجه به اشیاء ء مکشوفه در کوه سرخ روستای عقرب لو بر اساس نقشه‌های تاریخی موجود ۹۰۰ سال از میلاد و قبل از ورود آریایی‌ها به ایران در کوهستان‌های جنوب دریاچه ارومیه که امروزه موسوم به شاهین دژ، نقده، مهاباد و اشنویه است به واسط آب رود خانه زرینه رود و سیمینه رود طوایفی به نام منایی‌ها سکونت داشته‌اند که در سراسر حوزه شهر میاندوآب به طرف سواحل دریاچه ارومیه تا خاک افشار در شاهین دژ و سواحل زرینه رود و سیمینه رود می‌توان رد پای منائی‌ها ماننایین را دید.
شاهین دژ در قرن هفتم قبل از میلاد آئوکانه (aukane) نامیده شده است و در مورد نام صایین قلعه طبق تواریخ در دوره ساسانیان عده زیادی از مردم جهت نیایش به آتشکده آذرگشسب واقع در تخت سلیمان در ۳۰ کیلومتری شهر فعلی شاهین دژمی رفتند که بسیاری از این افراد از بزرگان و سلاطین ساسانی بوده‌اند که از قبل از رسیدن به آ تشکده در محل شاهیندژ قلعه‌ای جهت استراحت بنا نهاده ونام آن را صایین دژ نهادند.
بعد از ظهور اسلام صائین دژ، صائین قلعه نام گرفت ودر دوره پهلوی شاهین دژ نام گرفت و هم اکنون نیز به همین نام خوانده می‌شود.[۶]
وجه تسمیه[ویرایش]
شاهیندژ (قلعهٔ عقاب) پیش از اسلام برسر راه آتشکدهٔ آذرگشنسب قرار گرفته بود و بزرگان زرتشتی پس از زیارت این مکان مقدس، در ۳۰ کیلومتری غرب آن قلعه‌ای برای استراحت خود ساخته بودند که این قلعه به تدریج بزرگ و بزرگ‌تر شد و نهایتاً تبدیل به یک شهر کوچک گردید. شاهین به‌عنوان نگهبان این قلعه مورد استفاده قرار می‌گرفته و هم‌اکنون نیز در شمال این شهر صخره‌هایی معروف به لانهٔ عقاب موجود است. نام این شهر پس از اسلام به «صائین‌قلعه» و در دورهٔ پهلوی نیز به «صائین‌دژ» تغییر پیدا کرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی به همان نام تاریخی «شاهیندژ» خوانده شد.[۷] منطقه افشار از دو قسمت مشخص و با دو آب و هوای متفاوت تشکیل یافت، و در منتهی‌الیه جنوب خاورای آذربایجان غربی، مابین بیجار، گروس، سقز، خمسه زنجان و سراسکند میانه واقع شد است. منطقه‌ای که مرکز آن تکاب است و معروف به یوخاری‌محال (محال علیا) و منطقه دیگر را که مرکز آن سایین قالا یا همان شاهین دژ فعلی است آشاقی‌محال (محال سفلی) می‌نامند.[۸]
مردم[ویرایش]
ساکنان شاهیندژ از گروه‌های مختلف قومیتی و مذهبی چادرنشین، روستانشین و شهرنشین تشکیل یافته‌اند. آذربایجانی‌ها، کردها، ارامنه، لک‌ها و زرتشتیان از جملهٔ این گروه‌ها هستند. اغلب ترکی آذربایجانی[۹] و زبان‌های دیگری مثل کردی(کرمانجی و سورانی) در این منطقه رایج است. دین عمده مردم شاهین دژ شیعه می‌باشد.[۹]
آثار باستانی[ویرایش]
تعداد دو تپهٔ دستساز موجود در داخل شهر که در زمان حکومت مغول‌ها به منظور مقابله با حملهٔ دشمنان احداث شده اشاره کرد. در حفاری‌های صورت گرفته در سال ۱۳۸۸ بر روی یکی از این تپه‌ها (تپهٔ قپان) که به روش لایه نگاری پله‌ای انجام شد و از نقطه ثابت تا خاک بکر نزدیک به ۲۴ متر لایه نگاری شده، دوره‌های اسلامی، ساسانی، مانایی، عصر آهن، برنز۳٬۲ و۱، کالکولیتیک (عصر مس و سنگ) جدید، میانی و قدیم، و نیز عصر نئولیتیک (نوسنگی) شناسایی شد که قدیمی‌ترین لایه استقرار این محوطه مربوط به دوره نوسنگی است که قدمت آن ۸۰۰۰ سال تخمین زده می‌شود. در حفاری‌های سال ۱۳۸۵ ظروف سفالی زرین فام متعلق به قرون سوم و چهارم هجری به دست آمد که نشانگر جایگاه این محوطه به عنوان یکی از مراکز مهم ساخت سفالینه‌های زرین فام است. یکی از ظروف مکشوفه از این منطقه که درآن شاهینی درحال شکار گوزن به تصویر آمده و کتیبه‌ای به خط کوفی با مضمون آرزوی یمن و برکت برای صاحب ظرف بر روی آن حک شده[۱۰] در سال ۸۷ به عنوان نماد دهمین گردهمایی بین‌المللی باستان‌شناسی ایران که در هرمزگان برگزار شد،انتخاب شده بود.[۱۱]
حمام تاریخی قپان مربوط به اواخر دوره قاجار است و خیابان شهید مطهری، کوچه ۱۵ خرداد راسته قپان واقع شده است.
نمای آجری منحصر بفرد با تزئینات آجرکاری بسیار زیبا در خیابان امام خمینی و همجوار بانک ملی واقع شده است. این اثر متعلق به دوره اواخر قاجاری و همزمان با حمام تاریخی قپان می‌باشد. این اثر در سال ۱۳۸۷ به ثبت ملی رسیده است.[۱۲]
محله‌ها[ویرایش]
- قلی‌کندی
- قره داش
- باکری
- قزلناو
- شهرک آزادگان
- شهرک جانبازان
- شهرک فرهنگیان
- شهرک شهید رجایی
- پاسداران
- خرمده
- کهنه کند
- چاباهار
منابع[ویرایش]
- ↑ http://www.shahindezh-ag.ir/tabid/1512/Default.aspx?PageContentID=316
- ↑ http://www.loghatnaameh.org/dehkhodaworddetail-b7fe59ac8e4247cb88f9c675314adbb5-fa.html
- ↑ http://dlib.ical.ir/site/catalogue/685516
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ http://www.shahindezh-ag.ir/tabid/1512/Default.aspx?PageContentID=305
- ↑ http://www.shahindezh-ag.ir/tabid/1512/Default.aspx?PageContentID=308
- ↑ http://sh-shahindezh.ir/HomePage.aspx?TabID=4626&Site=DouranPortal&Lang=fa-IR
- ↑ «ویژگی‌های جغرافیایی، تاریخی، سیاسی و اداری شهرستان». وبگاه فرمانداری شاهیندژ. بازبینی‌شده در ۲۱ آگوست ۲۰۱۲.
- ↑ محمدی، علی، تاریخ تکاب افشار، فصل هجدهم - وجه تسمیه تکاب و افشار صفحه ۹۳–۹۸
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ فرمانداری شاهین دژ - ترکیب جمعیتی
- ↑ http://uromnews.ir/index.aspx?siteid=44&pageid=1055&newsview=148510
- ↑ http://chtn.ir/Default.aspx?tabid=84&articleType=ArticleView&articleId=32766
- ↑ http://sh-shahindezh.ir/HomePage.aspx?TabID=4644&Site=DouranPortal&Lang=fa-IR
- اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: مؤسسه جغرافیایی و کارتوگرافی گیتاشناسی، ۱۳۸۳ خ.
- مختصات و ارتفاع
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
