فاروق (شهر)
این نوشتار به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
فاروق | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | فارس |
شهرستان | مرودشت |
بخش | خفرک علیا |
نام(های) قدیمی | شهر گزین |
مردم | |
جمعیت | ۷۰۰۰ |
میانگین دمای سالانه | ۲۰ |
اطلاعات شهری | |
رهآورد | انواع انارها بخصوص انار شیرین شهوار، رب انار، هلو، گردو، بادام |
پیششماره تلفنی | ۰۷۱ |
شناسهٔ ملی خودرو | ۶۳ ۷۳ ۸۳ |
به بهشت فارس شهر هفت هزارساله فاروق خوش آمدید. | |
فاروق از آبادیهای باصفای اقماری تحت نفوذ دهستان خفرک علیا در شهرستان مرودشت و از پرجمعیتترین روستاهای این شهرستان است.[۱]
براساس اسناد تاریخی موجود «فاروق» یکی از شهرها و دروازههای استخر فارس بوده که در شش فرسخی تختجمشید واقع شده است. در کتاب تاریخی معجم البلدان که بیش از هشتصد سال پیش تألیف شده در مورد فاروق چنین آمده است: «فاروق از قریههای استخر فارس است، جماعتی از اهل علم و فضل به آنها نسبت داده میشود.»[۲] همچنین فارس نامه ابن بلخی فاروق را در قرن ششم هجری قمری این گونه معرفی کرده است: «... فاروق … شهرکی است و دیههای بزرگ و نواحی هوای آن سرد است، معتدل، و آبهای روان خوش دارد و میوه باشد از هر نوع و نخجیرگاه است و سه آبادان است و به حومه آن جامع و منبر است.»[۳]
در کاخ تچر تختجمشید در کتیبهای به خط نسخ در شش سطر آمده است که فاروق توسط کالیجار نوه امیر عضدالدوله دیلمی در سال ۴۱۸ هجری قمری فتح شده است.[۱]
زبان اصلی مردم این منطقه فارسی است و بهطور کلی زبان و لهجه مردم تحت تأثیر رفت و آمدهای زیاد به شهر شیراز، نزدیک به لهجه شیرازی است. فاروقیان از نژاد آریایی، مسلمان و معتقد به مذهب شیعه دوازده امامی هستند.
اوضاع اقتصادی اهالی فاروق به طور کلی بر پایه کشاورزی شامل زراعت و باغداری و دامداری میباشد. آنچه در میان محصولات باغی بیش از همه خودنمایی میکند و به فاروق شهرت ملی و جهانی داده است «انار» فاروق میباشد. انار شهوار فاروق در میان انواع انارها با توجه به دانههای بهشتی آن فاروق را به بهشت فارس تبدیل نموده است.
وجود کوچه باغهای باصفا، بافت قدیمی خانههای موجود در محله قدیم فاروق در میان باغات انار و گردو، پرندهای نادر به نام بلبل آزاد که شبها فضای روستا را با صدای دلنشین خود خوش آهنگ میکند و مهمتر از همه وجود ۱۸ رشته قنات که علی رغم خشک سالی چند سال اخیر ۱۲ قنات هنوز فعالند و دوطبقه بودن برخی از این قناتها آنها را از دیگر قنوات در شهرها و روستاهای دیگر متمایز کرده است و نشانگر هوش و ذکاوت معماران ایرانی در اعصار گذشته بوده است، در کنار صدها ویژگی دیگر این روستا همواره جاذب گردشگران داخلی و بعضاً خارجی بوده است.
کشاورزی[ویرایش]
- میزان کل اراضی زیر کشت: ۱۳۲۵۰ هکتار[نیازمند منبع]
- میزان اراضی تحت اشغال باغات: ۱۷۵۰ هکتار[نیازمند منبع]
- میزان اراضی زیر کشت زراعی: ۱۱۵۰۰ هکتار[نیازمند منبع]
- محصولات عمده باغی:انار، انگور، بادام، گردو، سیب، هلو، زردآلو، شفتالو.[نیازمند منبع]
- محصولات عمده زراعی: گندم(۶۰۰۰هکتار)، ذرت، گوجه فرنگی، جو، برنج، کلزا، خیارسبز، هندوانه.[نیازمند منبع]
پانویس[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ «صفحه اصلی -». بازبینیشده در 2017-03-03.
- ↑ یاقوت حموی، ابوعبدالله. معجم البلدان. 574 ه. ق.
- ↑ ابن بلخی. فارسنامه. توضیح و تحشیه از منصور رستگار فرسایی، قرن 6ق..
منابع[ویرایش]
- اطلس گیتاشناسی استانهای ایران، تهران: ۱۳۸۳ خ.
- سایت فاروق شناسی به آدرس www.farouqshenasi.ir
- سایت مرودشت شناسی www.marvdashtshenakht.ir