آبش‌احمد
| آبش‌احمد | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | آذربایجان شرقی |
| شهرستان | کلیبر |
| بخش | آبش‌احمد |
| نام(های) قدیمی | احمدلو |
| مردم | |
| جمعیت | ۲٬۳۲۹ نفر |
| اطلاعات شهری | |
| ره‌آورد | کشاورزی و دامداری |
| پیش‌شماره تلفنی | ۰۴۲۷ |
 آبش‌احمد
|
|
آبـِش‌اَحْمَد یکی از شهرهای استان آذربایجان شرقی که در بخش آبش‌احمد شهرستان کلیبر واقع شده است.[۱] این شهر با ۲٬۳۲۹ نفر جمعیت در سال ۱۳۸۵ به‌عنوان دومین شهر شهرستان کلیبر مطرح می‌گردد.[۲] شهر آبش‌احمد در حاشیه رودخانهٔ سلین واقع شده و نام قدیم این شهر «احمدلو» بوده‌است.
آثار باستانی جدیدی در این شهر کشف شده است.
از دیدنی‌های این شهر می‌توان به آب گرم موتالّی که جدیداً به محدوده شهر آبش احمد ملحق شده اشاره کرد همچنین «قلعه‌کندی» در جنوب و آب گرم معدنی «یل‌سویی» در شمال شرقی قلعه‌کندی و «سد خاکی ارسباران» نیز در ۲۰ کیلومتری این شهر قرار گرفته است. همین‌طور «امامزاده قاسم» که در ۸ کیلومتری آبش‌احمد واقع شده است. اغلب اهالی این شهر به کشاورزی و دامداری مشغول هستند.[۳]
در اردیبهشت ۱۳۹۰، یک محل باستانی شامل یک خمره مخصوص نگهداری غله و تکه‌هایی از سفال در روستای قره وانلو کشف شد.
یکی از شهرهای آذربایجان شرفی که در بخش آبش احمد شهرستان کلیبر واقع شده‌است. این شهر عنوان دومین شهر شهرستان کلیبر و پنجاه و یکمین شهر استان آذربایجان شرقی مطرح می‌گردد. شهر آبش‌احمد در منطقه‌ای سرسبز و خوش آب و هوا واقع شده‌است. بخش آبش احمد با داشتن کوهستانها و باغ‌های بکر و خدادادی در سطح استان مشهور است. نام قدیم این شهر، امیش احمه بوده که امیش به زمینهای گفته می‌شد که در دوران خانها در دست اهالی بوده و احمه به معنی (کاشتن) بوده‌است؛ ولی در دیگر روستاها و قصبات زمینها در دست خانها بود؛ و نیز می‌گویند آبش و احمد دو برادر بودند که در آنجا ساکن بودند و به نام آنها هم مشهور شده است. شهر آبش‌احمد در ۲۴ کیلومتری خداآفرین، ۵۴ کیلومتری هوراند و ۶۳ کیلومتری کلیبر و ۱۸۵ کیلومتری تبریز و ۹۵ کیلومتری اهر قرار دارد. این شهر نزدیک ۳۰۰۰ نفر جمعیت دارد.
از مناطق دیدنی این بخش می‌توان به آب گرم معدنی کم‌نظیر متعلق (با دمایی بین ۶۰ و ۷۰ درجه) در ۴ کیلومتر ی این شهر اشاره کرد که دارای خواص بسیار زیادی در درمان بیماریهای مفصلی و گرفتگی عضلات و همچنین بسیاری از حساسیت‌ها دارد که هر ساله پذیرایی هزاران گردشگر داخلی و خارجی هست که متأسفانه به دلیل عدم توجه مسئولان همچنان بافت قدیمی این نعمت خدادادی پا برجاست؛ و روند ساخت ساختمان جدید با کندی پیش می‌رود ز آثار تاریخی حومهٔ شهر می‌توان به قلعه کندی در جنوب شهر اشاره کرد. آبگرم معدنی یل سویی با دمایی ملایم که در درمان گرفتگی عضلات مؤثر است در شمال شرقی قلعه کندی واقع شده‌است، از نقاط دیدنی و تفریحی شهر، محسوب می‌شود. «سد خاکی ارس» در ۲۰ کیلومتری این شهر قرار دارد که امید است در آینده زندگی مردم در منطقه را متحول کند.
همچنین «امامزاده شاه قاسم» نیز در ۱۰ کیلومتری آبش‌احمد واقع شده‌است؛ که گفته می‌شود از برداران امام رضا می‌باشد. از لحاظ فرهنگی این شهر در سطح منطقه نسبتاً متمایز است.
شغل اغلب مردم این شهر، در گذشته نه چندان دور کشاورزی و دامپروری بوده اما با مدرنیته شدن و فراگیر شدن زندگی شهری مشاغل گوناگونی بوجوده آمده که دامپروری کلاً جمع کرده و کشاروزی نیز بصورت مکانیزه رایج هست. قابل ذکر است که زمینهای کشاوزی این شهر در دست عده که شاید کمتر از یک چهارم هست قراردارد و سه چهارم مردم این شهر خوش نشین یا به عبارت دیگر فاقد زمین هستند؛ و این امر سبب شده این شهر و بخش یکی از مهاجر فرست‌ترین نقاط استان باشد واین در نوع خود قابل توجه و دردناک است امیدواریم مسئولان محترم شهرستان فکری در این مورد نیز داشته باشند.
منابع[ویرایش]
- ↑ اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: ۱۳۸۳خ.
- ↑ «سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵، جمعیت تا سطح آبادی‌ها بر حسب سواد» (فارسی). مرکز آمار ایران، ۱۳۸۵. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۲.
- ↑ مرجع شهرهای ایران وزارت کشور بازبنینی (۲۰ اسفند ۱۳۸۸)
|
|||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||
|
||||||
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون ایران است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
