راهبری شرکتی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

حاکمیت شرکتی یا حاکمیت بنگاه، طبق تعریف ارائه شده از سوی سازمان همکاری و توسعه اقتصادی [۱]، عبارت است از رویه‌ها و فرایندهایی که طبق آن‌ها سازمان هدایت و کنترل می‌شود. ساختار حاکمیت شرکتی توزیع حقوق و مسئولیت‌ها بین فعالان مختلف سازمان – مثل هیئت مدیره، مدیران، سهام‌داران، و دیگر ذی‌نفعان - را مشخص می‌کند؛ و قواعد و رویه‌هایی را برای تصمیم‌سازی معین می‌کند.[۲]

نشریه اصول حاکمیت شرکتی سازمان همکاری و توسعه اقتصادی : گزارش سازمان همکاری و توسعه اقتصادی به وزرای اقتصاد و روسای بانک‌های مرکزی کشورهای گروه ۲۰، سپتامبر ۲۰۱۵ (OECD)، ترجمه شاهین احمدی[۳] [۴] [۵] [۶] ، اصول بنیادی راهبری شرکتی را در قالب شش اصل زیر تبیین کرده است:

  1. اطمینان دادن نسبت به وجود زیربنایی برای چهارچوب راهبری شرکتی اثربخش؛
  2. حقوق سهامداران و برخورد برابر با آن‌ها و کارکردهای کلیدی مالکیتی؛
  3. سرمایه‌گذاران نهادی، بازارهای سهام و سایر واسطه‌ها؛
  4. نقش ذی‌نفعان در راهبری شرکتی؛
  5. افشا و شفافیت؛ و
  6. مسئولیت‌های هیئت‌مدیره؛ .[۷]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

منابع[ویرایش]