گوروئی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
گوروئی، طایفه‌ای از بختیاری است، که بر پایه طبقه‌بندی اجتماعی ایل بختیاری، از شاخه هفت‌لنگ و از باب دینارانی محسوب می‌شود.[۱][۲]
محل سکونت طایفه گوروئی، گرمسیرات در استان خوزستان، روستای توت علیا دزفول،،شهرستان هفتکل،،و شهرستان ایذه،،؛؛پرچستان، شبکوری، بردمیل، حاجیان، پا ره سوسن، گلال، شیمن فالح، تخت کبود آسماری، تلخاب، پنتی، نان انگان، دیمه، کفت گله، سی سنبل دان می‌باشد.[۳]
سردسیرات این طایفه در دیناران و لردگان در استان چهارمحال و بختیاری و نیز روستای چهل چشمه از توابع شهرستان چادگان و شهر یزدانشهر نجف آباد (از توابع شهرستان نجف‌آباد) در استان اصفهان می‌باشد. تیره‌های طایفه گوروئی عبارتند از: عیسی‌وند، پینه، سیری بیری محمدشاه‌حسینی (شومسنی)
منابع[ویرایش]
- ↑ «نمودار اجتماعی طوایف بختیاری». دانشنامه ایرانیکا.
- ↑ «Bakhtyārī». دانشنامه بریتانیکا. بازبینی‌شده در 3-25-2014.
- ↑ «BAḴTĪĀRĪ TRIBE». Encyclopaedia Iranica. بازبینی‌شده در ۸ ژانویه ۲۰۱۴.
- امانی، منصور. تاریخ ایذه وقوم بختیاری
- امیرحسین احمدی، تاریخ فرهنگ و تمدن بختیاری
|
||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
