گله (طایفه)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

طایفه گَله، یکی از طوایف بختیاری در جنوب غربی ایران است، که بر پایه ساختار اجتماعی ایل بختیاری، از شاخه هفت‌لنگ و زیرمجموعه‌ای از بابادی باب می‌باشد. پیشینه طبقه‌بندی خاص طوایف بختیاری، به قرن شانزدهم میلادی بازمی‌گردد، که بر پایه نظام مالیاتی، تمامی طایفه‌های بختیاری، به دو شاخه بزرگ هفت‌لنگ و چهارلنگ تقسیم شدند، که هفت‌لنگ خود به ۴ باب تفکیک گردید، طایفه گله از طوایف تشکیل‌دهنده یکی از این باب‌هاست، که بابادی باب نامیده می‌شود.[۱][۲][۳]

این طایفه بیشتر در شهرهای شوشتر، لالی، گتوند و در ییلاق در کوهرنگ و چلگرد و در دامنهٔ کوهی که محلی‌ها آن را کوه چوبی نامگذاری کردند و تعدادی دیگر که از شاخهٔ گلهٔ اولاد است که عمدتادر روستای گِردو،دره بید سکونت داشته‌اند. دربخش عقیلی درشهرستان گتوندمردمانی ازتیره بووَر این طایفه درسه روستای پشت درب علیا، پشت درب وسطی وپشت درب سفلی و در دشت زرین کوهرنگ و نعل اشکنان کوهرنگ زندگی می‌کنند. در شوشتر در روستاهای سردار آباد و بنه ملکی و آبگرمه و روستای کوشکک و شهرک شرافت که از تیره‌های باقری، دیله، خواجه غولی، نصیری و لهرابی هستند، زندگی می‌کنند.

منابع[ویرایش]

  1. «نمودار اجتماعی طوایف بختیاری». دانشنامه ایرانیکا. 
  2. «Bakhtyārī». دانشنامه بریتانیکا. بازبینی‌شده در 3-25-2014. 
  3. «BAḴTĪĀRĪ TRIBE». Encyclopaedia Iranica. بازبینی‌شده در ۸ ژانویه ۲۰۱۴.