ممقان
 |
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. لطفاً با توجه به شیوهٔ ویکی‌پدیا برای ارجاع به منابع با ارایهٔ منابع معتبر این مقاله را بهبود بخشید. مطالب بیمنبع را می‌توان به چالش کشید و حذف کرد. |
| ممقان ماماغان |
|
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | آذربایجان شرقی |
| شهرستان | ممقان |
| بخش | ممقان |
| نام(های) دیگر | مامَقان |
| سال شهرشدن | ۱۳۳۶[۱] |
| مردم | |
| جمعیت | 38.500 نفر[۲] |
| اطلاعات شهری | |
| شهردار | مهندس خانی |
| ره‌آورد | سویا و نخودچی |
| پیش‌شماره تلفنی | ۰۴۱[۳] |
| وبگاه | www.mamaghancity.ir |
| تابلوی خوش‌آمد به شهر | |
ممقان یکی از شهرهای شهرستان آذرشهر در استان آذربایجان شرقی است. براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۰، جمعیت آن بالغ بر ۱۳٬۳۵۹ نفر بوده‌است[۲] که از این جهت شانزدهمین شهر پرجمعیت استان محسوب می‌گردد.[۴] تاریخ بنیاد ممقان دقیقاً معلوم نیست؛ ولی قدمت زاویهٔ «باباجابر» -که قدیمی‌ترین اثر تاریخی این شهر محسوب می‌گردد- به سدهٔ هفتم هجری می‌رسد. از آثار تاریخی ممقان می‌توان به «آرامگاه پیرحیران»، «مسجد حاجی‌یعقوب» و «بیجووور» اشاره کرد. «مزیدلو»، «امشج»، «یوخاری محله» و «آشاقی کوچه» از مهم‌ترین محله‌های این شهر به‌شمار می‌روند.[۴]
وجه تسمیه[ویرایش]
نقل‌قول‌های مختلفی دربارهٔ وجه تسمیهٔ ممقان ذکر شده‌است؛ از جمله این‌که نام واقعی این شهر «مامقان» و به‌معنای «شهر مادر غازان‌خان» بوده و بعدها به ممقان تغییر یافته‌است. عده‌ای نیز بر این عقیده‌اند که نام واقعی ممقان «مامغان» و به‌معنای «شهر مغان» بوده‌است. نقل‌قول دیگری حاکی از آن است که نام شهر در گذشته «مامگان» بوده و پس از یورش اعراب به «مامقان» و بعدها به ممقان تغییر پیدا کرده‌است. [۴]
مردم[ویرایش]
هم‌اکنون بیش‌ترِ مردم ممقان به پخت و فراوری نخود مشغول هستند و جو، خربزه، زردآلو، گندم، نخودچی و هندوانه، گردو بادام و سایر محصولات کشاورزی از عمده‌ترین محصولات کشاورزی این شهر محسوب می‌شوند. همچنین «سوزن‌دوزی»، «جاروبافی» و «قالی‌بافی» نیز از مهم‌ترین صنایع دستی این شهر به شمار می‌روند.[۴]
اکثر مردم این شهر به شغل نخودپزی که قدمتی ۵۰ ساله دارد مشغولند این صنعت در کل دنیا مختص شهر ممقان می‌باشد. با توجه به آمار بدست آمده در سالهای پیش ۱٬۳۰۰ کارگاه نخودپزی در ممقان مشغول فعالیتند.[نیازمند منبع]
مشاهیر و ستاره‌های شهر ممقان[ویرایش]
- عبدالله مامقانی
- شیخ محمد حسن ممقانی . منصور جعفری ممقانی
اماکن مهم[ویرایش]
از اماکن دیدنی ممقان می‌توان به این جاها اشاره کرد:
- پارک بزرگ ایرینجی (باران)
- مقبره پیرحیران
- مقبره پیرجابر
- حمام تاریخی
- روستای متروکه تورامین
دانشگاه‌ها[ویرایش]
- دانشگاه تربیت معلم (شهید مدنی) آذربایجان
- دانشگاه آزاد اسلامی واحد ممقان
- دانشکده سما ممقان
- دانشگاه پیام نور واحد ممقان، دانشگاه علمی کاربردی ممقان[۴]
صنایع[ویرایش]
این شهر به عنوان نگین صنعت آذربایجان شناخته می‌شود و صنایع بزرگی همچون ایران خودرو تبریز، ایران خودرو آذربایجان (ممقان)، شرکت بزرگ شیرین عسل، شرکت مهراصل، مادخودرو، گسترش فولاد (فولادگستر کوثر تبریز)، معدن دیاتومیت و شهرک صنعتی شهید سلیمی ممقان در آن وجود دارد و همچنین ممقان سالانه چهل درصد نخودخام ایران را تبدیل به نخوچی کرده و با صادرات آن به کشورهای اروپایی، آمریکایی، خاورمیانه و حوزه خلیج فارس سالانه ۵۰۰ میلیون دلار ارز وارد ایران می‌کند.[نیازمند منبع]
منابع[ویرایش]
- ↑ «بانک اطلاعات تقسیمات کشوری-جستجو شهر». پورتال وزارت کشور. ۲۰۱۰-۱۲-۲۷. بازبینی‌شده در ۲۰۱۵-۰۷-۱۳.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ «نتایج سرشماری ۱۳۹۰» (اکسل). درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.
- ↑ «اجرای طرح هم کد سازی تلفن ثابت» (فارسی). وبگاه شرکت مخابرات ایران. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۲۶ اکتبر ۲۰۱۴. بازبینی‌شده در ۱ نوامبر ۲۰۱۴.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ ۴٫۴ «: شهر تاریخی ممقان». پایگاه فرهنگی و اطلاع‌رسانی تبیان. ۲۰۱۰-۱۲-۲۷. بازبینی‌شده در ۲۰۱۵-۰۷-۱۳.
- اطلس جغرافیایی شهرهای ایران.
- لغت‌نامهٔ دهخدا.
- فرهنگ معین، فهرست اعلام.
