سالاروند

سالاروَند طایفه‌ای از ایل بختیاری است که بر پایه نمودار سازمانی این ایل، از شاخه چهارلنگ و از باب ممی‌وند است.

طایفه سالاروند یکی از پنج طوایف, طایفه فولادوند(پولادوند-هیهاوند)میباشد که طی مرور زمان از هم جدا شده و مانند چهار طایفه دیگر, مستقل میشود ولی همچنان این طایفه جزو فولادوند میباشد و در شجره نامه ها و کتاب های زیادی مانند:جغرافیای مفصل مسعود کیهان و کتاب تاریخ بختیاري, به نوشته علیقلی خان بختیاري, نام این طایفه ثبت شده است.

زیرمجموعه‌ها

سالاروند از۱٢ تیره (زیرمجموعه) تشکیل می‌شود که عبارتند از:

١.مدواور(مداوور-مدوئیر-مدباور).

٢.سیرمی(سورمه ای-سیرمئی).

٣.درویش(دورش).

٤.خواجه(جرویل).

٥.شاهون(شاوون-شعبان).

٦.لمیسی(لمیس).

٧.گرپی.

٨.گرگر.

٩.حیدروند.

١٠.کائدوند.

١١.میر.

١٢.خلیلی.

بیشترین جمعیت گرپی‌ها متعلق به طایفه حاجیوند است، همچنین در کتاب ایل بختیاری به نوشته چارلزالکساندرگالت تیره گرپی در زیر مجموعه طایفه سالاروند به ثبت رسیده است.

اصل بیشتر تیره‌های طایفه سالاروند -مخصوصاً سیرمی- به تیره خواجه بر می‌گردد. اصل طایفه سالاروند از گتوند استان خوزستان میباشد قابل ذکر است که بیشترین و بزرگترین طوایف شهر گتوند دارای واژه خواجه و خواجه موگویی میباشد, و به احتمال بسیار زیاد به تیره خواجه طایفه سالاروند مربوط میشود.

سکونتگاه کنونی و قدیم

سالاروند یکی از بزرگترین طایفه های ایل چهار لنگ بختیاریست محل سکونت آنها بیشتر در شهرستان های دورود ، ازنا و الیگودرز در استان لرستان و روستاهای اطراف اشترانکوه در زاگرس مرکزی می باشد. تاریخ آنها لبریز از سلحشوری ، میهن پرستی و مردم داری است.

محل سکونت سردسیری طایفه سالاروند در شرق استان لرستان شهرستان دورود، شول‌آباد، ازنا، کمندان و الیگودرز قرار دارد. گرمسیر این طایفه نیز در استان خوزستان؛ در حومه شهرهای دزفول، اندیمشک، شوشتر، بخش‌های کوچکی از ایذه و باغملک، همچنین در روستاهای اطراف این شهرها مانند:

دورود : رضور , چمنار , خان_آباد , عمارت دورود , تی , جله ,دره_چنار , برآفتاب و...

ازنا :قلعه رستم , پازردآلو ,بیدستانه ,کمندان, طیان

الیگودرز : در بخش پاپی : چشمه دره , گرگلان(بازآباد) , پرتپیل , خان آباد ,

گروه زیادی از طایفه سالاروند در بیست سال اخیر به شهر های آران وبیدگلو کاشان مهاجرت کرده و جمعیت چشمگیری از آنها در این شهر ها میباشد

طایفه سالاروند در گذشته از منطقه گتوند،استان خوزستان به سمت کولراد قشلاق،ییلاق میکرده اند و بعد از آن به سمت استان لرستان،و به منطقه حله ور،عمارت و... مهاجرت میکنندباقی طی مرور زمان به سمت ازنا و اشترانکوه و مابین ایستگاه های سپیددشت و ۵۰۱ راه آهنسراسری مهاجرت کرده و در آنجا مستقر میشوند.

منابع

• حسین ابراهیمی ناغانی. «اسامی طوایف و شعب ایل بختیاری». وب‌گاه انسان‌شناسی و فرهنگ، ۲ اسفند ۱۳۸۸. 
• علیقلی‌خان سردار اسعد و عبدالحسین لسان السلطنه سپهر. تاریخ بختیاریتهران: انتشارات اساطیر، ۱۳۷۶.
• عیدیوندی، حافظ. مروری بر تاریخ ایران از سپیده دم تاریخ و نگرشی بر ایل بختیاری، قم: نسیم حیات، ۱۳۸۳.