جاجرود (رود)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
رودخانهٔ جاجرود
نقشهٔ ژئوپلیتیک رودخانهٔ جاجرود
نقشهٔ ژئوپلیتیک رودخانهٔ جاجرود
سرچشمه کوه‌های کلون بستک، بلندی‌های خرسنگ کوه
ریزشگاه دریاچه نمک[نیازمند منبع]
ریزشگاه‌های حوضه زهکشی  ایران
تهران
طول ۴۰ کیلومتر
حوضه آبخیز ۷۱۰ کیلومتر مربع

رودخانهٔ جاجرود رودخانه‌ای در استان تهران است که از ارتفاعات البرز سرچشمه می‌گیرد و در انتها به دریاچه نمک ختم می‌شود.

رودخانه جاجرود از کوه‌های کلون بستک در شمال روستای دربندسر سرچشمه می‌گیرد و در درياچه سد لتیان طغیان می‌کند. سپس از میان شهر جاجرود عبور کرده و در جنوب تهران به رودخانه كرج می‌پیوندد. رودخانه جاجرود در نهایت به دریاچه نمک منتهی‌ می‌شود.

شعبه‌های فشم، میگون، دماوند و آهار به این رود می‌ریزند.

این رودخانه با ۴۰ کیلومتر طول و ۷۱۰ کیلومترمربع مساحت حوضهٔ آبریز، دارای شیبی برابرِ ۴٪ است و یک رودخانهٔ گراولی، ماسه‌ای بریده‌بریده است.

در سال‌های اخیر، افزایش صنایع فعال در منطقهٔ جاجرود و دفع غیراصولی پساب‌های صنعتی و شیمیایی موجب آلودگی آب‌های سطحی و زیرزمینی این منطقه شده‌است.

ریشهٔ نام[ویرایش]

جاجرود نام خود را از محلهٔ بسیار قدیمی و تاریخی جائیج یا جاج واقع در شهر لواسان گرفته‌است. جاج یا جائیج در شمال این رودخانه واقع است. جائیج در روزگار باستان شهری کوچک یا قصبه‌ای بزرگ بوده که از سایر مناطق لواسانات آبادتر است و این آبادی قدمتی دوچندان دارد. از سرچشمه‌های این رود در بخش لواسانات و بخش رودبار قصران تا انتهای این رود، که از ورامین نیز می‌گذرد، هیچ قصبه، روستا و یا مکانی به این نام جز در شهر لواسان وجود ندارد.

منابع[ویرایش]

  • «رسوب‌شناسی رودخانهٔ جاجرود»، فرج‌الله فیاضی، فائزه بوربوری، بیست‌ و یکمین گردهمایی علوم زمین‌شناسی سازمان زمین‌شناسی کشور