پیریشاتی (Piryashati) سومین پیشوای کوهستان بزرگ گیزیل‌بوندا، برخلاف ارادهٔ دو پیشوای دیگر گیزیل‌بوندائیان در مقابل متجاوزان آشوری پایداری نمود. شامشی‌آدادپنجم در سال ۸۲۱ پ.م. لشکرکشی بسوی مشرق را ادامه داد لوح شامشی از رسیدن لشکر آشوریان به «دریای برآمدن خورشید» یاد می‌کنند.[۱]
بخاطر مقاومت پیریشاتی الواح آشوری وی را به لقب پادشاه گیزیل‌بوندائیان می‌خوانند. او تصمیم گرفت پایداری کند و همهٔ ساکنان گیزیل‌بوندا در دژ وی که اوراش نام داشت، گرد آمدند؛ ولی آن قلعه بسیار کهنه بود و قادر به مقاومت در برابر محاصرهٔ آشوریان، که با لوازم فنی عالی مجهز بودند، نبود. قلعه اوراش و دیگر قلاع کوچک پیرامون آن به تصرف آشوریان درآمد و به گفته الواح شامشی‌آدادپنجم ۶۰۰۰ مرد جنگی در پیکار کشته شدند و ۱۲۰۰ نفر به اتفاق خود پیریشاتی به اسارت درآمدند.
در محیط همسایگان غربی اتحادیه قبایل ماد بلاخص نواحی دریاچه‌ارومیه و آنهایی که جزو اتحادیه نشده بودند، اختلاف و سیاست سودجویانه و کوته نظرانهٔ برخی شاهکان حکم‌فرما بود و حال آنکه تودهٔ مردم در لزوم کوشش برای دفع دشمن متحد بودند. بر عکس، مادها ظاهراً تحت رهبری واحد پیشوای اتحادیه قبایل قرار داشتند. این شخص هاناسیروکا[۲] نام داشت و مقرّ وی دژ ساگ بیتو بود.[۳]
.svg){kind=small}
