میرزا باقر زنجانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

میرزا محمد باقر زنجانی معروف به جمال الدین در ۲۳ رمضان ۱۳۱۲ هجری قمری در زنجان به دنیا آمد. پدر او، محمد مهدی، که از تجار زنجان بود او را به تحصیل علوم دینی تشویق کرد و او به تحصیل علوم دینی اسلامی روی آورد.

تحصیلات[ویرایش]

محمد باقر علوم مقدماتی را در زنجان آموخت و سپس به حوزه علمیه زنجان رفت و ادبیات عرب را نزد برادرش، محمد حسن زنجانی، که شاعر و خطیب بود آموخت. از سایر اساتید او در زنجان می‌توان میرزا عبدالرحیم طارمی زنجانی، عبدالکریم خوئینی زنجانی، ریاضی هیوی، میرزا ابراهیم حکمی زنجانی، و زین العابدین عابدی را نام برد. او در آغاز جوانی از مدرسین مشهور زنجان بود و کتب سطح عالی تدریس می‌کرد. او در ۱۷ ربیع الثانی ۱۳۳۸ به نجف و کربلا رفت و در کربلا نزد میرزا محمد تقی شیرازی فقه آموخت. از اساتید او در نجف می‌توان ابوالحسن اصفهانی، آقاضیاءالدین عراقی، محمدحسین غروی نائینی، و اسماعیل غروی محلاتی را نام برد

شاگردان و تالیفات[ویرایش]

آیت‌الله میرزا باقر زنجانی شاگردان زیادی مانند سید مرتضی نجومی کرمانشاهی، سید مهدی روحانی قمی ، میرزا جواد تبریزی، شیخ ابوالفضل فصیحی خوانساری، سید محمد علی قاضی طباطبایی تبریزی، سید علی محمد دستغیب و محمدصادق سعیدی، اسماعیل فردوسی‌پور و ابراهیم انصاری زنجانی خویینی را تعلیم داده که تعدادی از آنها از علمای اسلامی نامدار ایران و عراق و هند به شمار می‌روند. از او حدود ۲۴ جلد کتاب در علوم مختلف بر جای مانده است.

درگذشت[ویرایش]

میرزا محمد باقر زنجانی در ۲۰ رمضان ۱۳۹۴ در گذشت و پس از تشییع با شکوهی و اقامه نماز توسط آیت‌الله سید ابوالقاسم خویی در نجف به خاک سپرده شد

منبع[ویرایش]

دریابیگی، محسن. گلشن ابرار، پژوهشکده باقرالعلوم قم، بهار ۱۳۸۶.