تحلیل گفتمان
زبانشناسی اجتماعی |
---|
مفاهیم کلیدی |
بافت. کدگردانی. دوزبانگونگی. تغییر زبان. ایدئولوژی زبان. برنامهریزی زبان. چندزبانگی. وجهه. |
حوزههای مورد مطالعه |
لهجه. گویش. گونه کاربردی. سبک. تحلیل گفتمان. زبانگونهها. توصیف زبان. کاربردشناسی. زبانگونه. جنسیت. |
اشخاص |
زبانشناسان اجتماعی |
شاخههای مرتبط |
جامعهشناسی زبان. زبانشناسی کاربردی. زبانشناسی تاریخی. انسانشناسی زبانشناختی. زبانشناسی اجتماعیفرهنگی. گویششناسی. |
گفتمانشناسی یا تحلیل گفتمان یا تحلیل کلام اصطلاحی کلی برای اطلاق به مطالعاتی است که زبان نوشتاری، گفتاری یا نشانهای یا هر گونه پدیدهٔ نشانهشناختی را مورد تجزیه و تحلیل قرار میدهند. تحلیل گفتمان معمولاً یکی از زیرشاخههای علم زبانشناسی شناخته میشود.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ویکیپدیای انگلیسی
- امیر رضاییپناه و سمیه شوکتی مقرب (۱۳۹۵) تحلیل گفتمان سیاسی، امر سیاسی بهمثابهٔ یک برساختِ گفتمانی، ترجمهٔ مقالاتی از ارنستو لاکلا، شنتال موف، نورمن فرکلاف، روث وداک، ویوین بر، دیوید هوارث، ایزابلا فرکلاف، میشل پشو و دیگران، تهران: تیسا.
- آقاگلزاده، فردوس (۱۳۸۵)، تحلیل گفتمان انتقادی، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی
- سلطانی، علیاصغر (۱۳۸۴)، قدرت، گفتمان و زبان: سازوکارهای جریان قدرت در جمهوری اسلامی ایران، تهران: نشر نی