شهرستان کنگاور
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. لطفاً با توجه به شیوهٔ ویکیپدیا برای ارجاع به منابع با ارایهٔ منابع معتبر این مقاله را بهبود بخشید. مطالب بیمنبع را میتوان به چالش کشید و حذف کرد. |
شهرستان کنگاور | |
---|---|
اطلاعات کلی | |
کشور | ایران |
استان | کرمانشاه |
مرکز | کنگاور |
سال شهرستان شدن | ۱۳۳۵[۱] |
مردم |
|
جمعیت | ۸۱٬۰۵۱ نفر |
مذهب | شیعه، یارسان |
جغرافیای طبیعی |
|
ارتفاع از سطح دریا | ۱٬۴۵۶[۲] |
دادههای دیگر |
|
پیششماره تلفنی | ۰۸۳۴۸۲ |
شهرها | |
کنگاور |
|
تعداد بخشها | |
بخش مرکزی |
مختصات: ۳۴°۳۰′۱۵″ شمالی ۴۷°۵۷′۵۵″ شرقی / ۳۴.۵۰۴۳° شمالی ۴۷.۹۶۵۳° شرقی
شهرستان کَنگاور (کردی:شارستانی کهنگاوهر) از شهرستانهای استان کرمانشاه ایران است. جمعیت این شهرستان بر طبق سرشماری سال ۱۳۹۰، برابر با ۸۱٬۰۵۱ نفر (۲۲٬۶۶۵ خانوار) بوده است.
مرکز این شهرستان شهر کنگاور است. این شهرستان قدیمی در کنار نیایشگاه آناهیتا ساخته شده و قدمت آن به ۱۱۲۶ سال میرسد. رونق این معبد در سفرنامه راه غربی ابریشم زبانزد بوده است. شاید یکی از عللی که معبد در اینجا ساخته شده این باشد که شهر کنگاور دارای چشمههای آب زیادی است.
کنگاور دارای چشمههای آب فراوان و همچنین دشتهای حاصلخیزی میباشد. از روستاهای آباد این شهر روستای فش است. حکومت این شهر در زمان قاجار به ساری اصلان سپرده شد. عمارت ساری اصلان در مرکز شهر کنگاور همچنان پابرجا است.[۳][۴]
منطقه کنگاور دارای زمستانی سرد و تابستانی خنک میباشد.
محتویات
موقعیت شهرستان کنگاور[ویرایش]
شهرستان کنگاور از شرق با استان همدان از جنوب غربی با استان لرستان از شمال غربی با شهرستان سنقرو کلیایی از غرب با صحنه همجوار است.
مراکز آموزشی[ویرایش]
دانشگاه آزاد شهر کنگاور در سال ۱۳۸۲ ساخته شد که در حال حاضر با هشت رشته کار خود را ادامه میدهد.
تقسیمات کشوری[ویرایش]
تپه گودین[ویرایش]
یکی از آثار تاریخی و دیدنی شهرستان کنگاور تپه تاریخی گودین است. این تپه در دهستان گودین در ۱۰ کیلومتری شرق کنگاور واقع شده و به لحاظ ارزش تاریخی در رده تپههای تاریخی همچون تپه سیلک کاشان قرار میگیرد که دورههای تاریخی ایران را با نسبت دادن به این تپهها دستهبندی میکنند. این تپه آشپزخانه معبد آناهیتا محسوب میشده که پس از گذشت نزدیک به ۱۳۵۵ سال از ساخت آن، تنها آثار چند بنا مربوط به حدود ۵۰۰ سال پیش در آن باقی مانده است. گروههای کاوشگران آمریکایی در فاصله سالهای ۱۳۱۵ تا ۱۳۵۵ ضمن انجام کاوشهای گسترده در این تپه، آثار زیاد و گرانبهایی کشف کردند که همگی به خارج از ایران منتقل و هم اکنون در موزههای آمریکا و اروپا نگهداری میشوند.
منابع[ویرایش]
- ↑ «بانک اطلاعات تقسیمات کشوری». وبگاه رسمی وزارت کشور ایران. بازبینیشده در ۲۹ ژوئیه ۲۰۱۴.
- ↑ «Kangavar, Iran Page». Falling Rain Genomics. بازبینیشده در ۲۹ ژوئیه ۲۰۱۴.
- ↑ کتاب سبز (بانک اطلاعات استان کرمانشاه)، سید ضیاء الدین خرمشاهی، کانون تبلیغاتی دالاهو، دی ۱۳۷۵، صفحهٔ ۴۶۸
- ↑ دانشنامه فارلکس بازدید ۱۶ اوت ۲۰۱۰
جستارهای وابسته[ویرایش]
|