اورک
طایفه اورک یکی از طوایف ایل بختیاری و از شاخه هفت لنگ، باب دینارونی می‌باشد، که محل سکونتشان در بازفت، دیناران، میانکوه، کل چونک، گلشور، بهلول‌آباد، شلیل، گندمکار، سرخون، اردل، دهدز و ایذه است. اکثر آنان در خوزستان و تعدادی نیز در چهارمحال و بختیاری و اصفهان زندگی می‌کنند.[۱][۲][۳] طایفه لجمیر اورک پر جمعیت‌ترین طایفه اورک است.
اورک دارای ۲۴تیره بزرگ است ۱-چهاربنیچه ۲-گوزلکی ۳-قنبری ۴-شیرانی ۵-حسین غلامی ۶-ترابی ۷-اولاد حاج علی ۸-کشخالی ۹-ممسنی ۱۰-غلام ۱۱-پسکم ۱۲-باطولی ۱۳-بحوضی ۱۴-ناصری ۱۵-غریبی ۱۶-جلالی ۱۷-اورک زندی ۱۸-آل داودی ۱۹-نظر خدابخشی ۲۰-لجمیر اورک ۲۱-خواجه ۲۲-موزرمی ۲۳-لندی ۲۴-قلعه سردی.
منابع[ویرایش]
- ↑ «نمودار اجتماعی طوایف بختیاری». دانشنامه ایرانیکا.
- ↑ «Bakhtyārī». دانشنامه بریتانیکا. بازبینی‌شده در 3-25-2014.
- ↑ «BAḴTĪĀRĪ TRIBE». Encyclopaedia Iranica. بازبینی‌شده در ۸ ژانویه ۲۰۱۴.
- حسین ابراهیمی ناغانی. «اسامی طوایف و شعب ایل بختیاری». وب‌گاه انسان‌شناسی و فرهنگ، ۲ اسفند ۱۳۸۸.
- عبدالعلی خسروی، تاریخ و فرهنگ بختیاری
- موسی حاجت پور، جامعه‌شناسی عشایر بختیاری
- دکتر منصورامانی، تاریخ ایذه و قوم بختیاری
- امبرحسین احمدی، تاریخ فرهنگ و تمدن بختیاری
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون ایل بختیاری است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
