سالاروند

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

سالاروَند طایفه‌ای از ایل بختیاری است که بر پایه نمودار سازمانی این ایل، از شاخه چهارلنگ و از باب ممی‌وند است.[۱]

طایفه سالاروند یکی از پنج طوایف، طایفه فولادوند (پولادوند) می‌باشد که طی مرور زمان از هم جدا شده و مانند چهار طایفه دیگر، مستقل می‌شود ولی همچنان این طایفه جزو فولادوند می‌باشد و در شجره نامه‌ها و کتاب‌های زیادی مانند:جغرافیای مفصل مسعود کیهان و کتاب تاریخ بختیاری، به نوشته علیقلی خان بختیاری، نام این طایفه ثبت شده‌است.[۲]

زیرمجموعه‌ها[ویرایش]

سالاروند از۱۵ تیره (زیرمجموعه) تشکیل می‌شود[۳] که عبارتند از:[۴][۵][۶][۷]

۱. مدواور (مداوور-مدوئیر-مدباور).

۲. سیرمی (سورمه‌ای-سیرمئی).

۳. درویش (دورش).

۴. خواجه (جرویل).

۵. شاهون (شاوون-شعبان).

۶. لمیسی (لمیس).

۷. گرپی.

۸. گرگر.

۹. حیدروند.

۱۰. کائدوند.

۱۱. میر.

۱۲. خلیلی.

۱۳. قلندر.

۱۴. حله ور.

۱۵. رستم (رستمی)[۸]

  1. [۹] بیشترین جمعیت گرپی‌ها متعلق به طایفه حاجیوند است، همچنین در کتاب ایل بختیاری به نوشته چارلزالکساندرگالت تیره گرپی در زیر مجموعه طایفه سالاروند به ثبت رسیده‌است.

اصل بیشتر تیره‌های طایفه سالاروند -مخصوصاًتیره سیرمی- به تیره خواجه بر می‌گردد. اصل طایفه سالاروند از گتوند استان خوزستان می‌باشد قابل ذکر است که بیشترین و بزرگترین طوایف شهر گتوند دارای واژه خواجه و خواجه موگویی می‌باشد، و به احتمال بسیار زیاد به تیره خواجه طایفه سالاروند مربوط می‌شود.

سکونتگاه کنونی و قدیم[ویرایش]

سالاروند یکی از بزرگترین طایفه‌های ایل چهارلنگ بختیاریست محل سکونت آنها بیشتر در شهرستان‌های دورود، ازنا و الیگودرز در استان لرستان و روستاهای اطراف اشترانکوه در زاگرس مرکزی می‌باشد. تاریخ آنها لبریز از سلحشوری، میهن‌پرستی و مردم داری است.[۱۰]

محل سکونت سردسیری طایفه سالاروند در شرق استان لرستان شهرستان دورود، شول‌آباد، ازنا، کمندان و الیگودرز قرار دارد. گرمسیر این طایفه نیز در استان خوزستان؛ در حومه شهرهای دزفول، اندیمشک، شوشتر، بخش‌های کوچکی از ایذه و باغملک، همچنین در روستاهای اطراف این شهرها مانند:

دورود: رضور، چمنار، خان آباد، عمارت دورود، تی، جله، دره چنار، چشمه سرنجه برآفتاب و…

ازنا :قلعه رستم، پازردآلو، بیدستانه، کمندان، طیان

الیگودرز: در بخش پاپی: چشمه دره، گرگلان(بازآباد) , پرتپیل، خان آباد،

گروه زیادی از طایفه سالاروند در بیست سال اخیر به شهرهای آران وبیدگلو کاشان مهاجرت کرده و جمعیت چشمگیری از آنها در این شهرها می‌باشد

طایفه سالاروند در گذشته از منطقه گتوند، استان خوزستان به سمت کولراد قشلاق، ییلاق می‌کرده‌اند و بعد از آن به سمت استان لرستان، و به منطقه حله ور، عمارت و… مهاجرت میکنندباقی طی مرور زمان به سمت ازنا و اشترانکوه و مابین ایستگاه‌های سپیددشت و ۵۰۱ راه آهنسراسری مهاجرت کرده و در آنجا مستقر می‌شوند.[۱۱]

افراد معروف[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. . http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=660. 
  2. کیهان، مسعود. جغرافیای مفصل. تهران. 
  3. باقری، قباد. بختیاری در گذر زمان، اهواز، ۱۳۷۹. (فصل پنجم: ساختار اجتماعی ایل بختیاری)
  4. «نمودار اجتماعی طوایف بختیاری». دانشنامه ایرانیکا. 
  5. «Bakhtyārī». دانشنامه بریتانیکا. بازبینی‌شده در 3-25-2014. 
  6. «BAḴTĪĀRĪ TRIBE». Encyclopaedia Iranica. بازبینی‌شده در ۸ ژانویه ۲۰۱۴. 
  7. zamani، Dariush. «سالاروند». بازبینی‌شده در 2017-03-24. 
  8. رضاسالاروند. «تیره‌های طایفه سالاروند». ۱۳۹۵/۱۱/۰۲. 
  9. الکساندرگالت، چارلز. کتاب ایل بختیاری296ص، به ترجمه کاوه بیات و محمود طاهری احمدی. پردیس دانش، و شیرازه کتاب، چاپ اول 1388. 
  10. ویکی، پارسی. «سالاروند | پارسی ویکی». بازبینی‌شده در 2017-04-27. 
  11. الکساندرگالت، چارلز، الکساندرگالت، چارلز و چارلز، الکساندرگالت،. [سالاروند کتاب ایل بختیاری296ص، به ترجمه کاوه بیات و محمود طاهری احمدی]. پردیس دانش، و شیرازه کتاب، 1388-01-01. 
  12. «سعدی سالاروند». بازبینی‌شده در 2017-07-04. 
  13. «فرشاد سالاروند». بازبینی‌شده در ۲۰۱۷-۰۶-۱۶. 
  14. [سالاروند «سالاروند - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد»]. بازبینی‌شده در ۲۰۱۷-۰۶-۳۰. 
  15. «روزنامه ایران | شماره :6348 | تاریخ 1395/8/11». بازبینی‌شده در 2017-09-25. 
  • حسین ابراهیمی ناغانی. «اسامی طوایف و شعب ایل بختیاری». وب‌گاه انسان‌شناسی و فرهنگ، ۲ اسفند ۱۳۸۸. 
  • علیقلی‌خان سردار اسعد و عبدالحسین لسان السلطنه سپهر. تاریخ بختیاریتهران: انتشارات اساطیر، ۱۳۷۶.
  • عیدیوندی، حافظ. مروری بر تاریخ ایران از سپیده دم تاریخ و نگرشی بر ایل بختیاری، قم: نسیم حیات، ۱۳۸۳.