طایفه بویری
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
بویری، یا طایفه بویری، یکی از طوایف قوم بختیاری،خوانین بویری، در ایران است. این طایفه، بر پایه ساختار اجتماعی و تقسیمات طایفهای قوم بختیاری، از شاخه هفتلنگ و از باب دینارانی بوده، که متشکل از هشت تیره میباشد.
امروزه بیشترین درصد از افراد این طایفه، به ترتیب میزان جمعیت، در استانهای خوزستان، چهارمحال و بختیاری و اصفهان مستقر میباشند. خاستگاه جغرافیایی طایفه بویری در گرمسیر بختیاری، شَمی، سُوسَن، تاکُوتَر، پِیُون، هلیجان،کل چنار و چم ریحان واقع در ایذه و سَردسیر آنان دیناران از توابع بخش مرکزی شهرستان اردل است.[۱]
طایفه بویری شامل هشت «تش» است و هر تش خود شامل زیر شاخههای فراوانی بنام اولاد که این اولاد نیز تعداد زیادی خانوار را شامل میشوند. تشهای طایفه بویری عبارتند از:
- حسن خانی وند
- شیخ میر وند
- کاظمی وند
- اسماعیل وند
- غلام مند
- گلالی وند
- مهمند وند
- حاجی باقر وند
منابع[ویرایش]
- ↑ بختیاری در گذر زمان، نویسنده: باقری - قباد، نشر اهواز، نشر ۱۳۷۹ ص 235
|