شهرستان لنده

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به ناوبری پرش به جستجو
شهرستان لنده
شهرستان
شهرستان لنده - Landeh county.png
فهرست کشورهای مستقل  ایران
استان‌های ایران استان کهگیلویه و بویراحمد
پایتخت لنده
جمعیت (۱۳۹۵)
 • جمعیت ۲۱٫۸۱۲ نفرشهری و ۲۰٫۰۰۰ نفر جمعیت روستایی و عشایری
منطقهٔ زمانی ساعت رسمی ایران (یوتی‌سی +۳:۳۰)
 • تابستان (DST) ساعت رسمی ایران (یوتی‌سی +۴:۳۰)

شهرستان لنده[۱] یکی از شهرستان‌های استان کهگیلویه و بویراحمد است. در سال ۱۳۹۵ جمعیت منطقه شهری ۲۱٫۸۱۲ نفر اعلام شد. لنده بتازگی و در سال ۱۳۹۱ شهرستان شد. تا پیش از آن بخش لنده از توابع شهرستان کهگیلویه بشمار می‌آمد.[۲] مرکز این شهرستان، شهر لنده می‌باشد.

نام لنده[ویرایش]

در فرهنگ عمومی از معنای لنده به عنوان مکان گود و عمیق نام برده می‌شود که این به دلیل پایین بودن ارتفاع این شهر نسبت به مناطق پیرامونش می‌باشد. در تصاویر این واقعیت به وضوح قابل مشاهده‌است.[نیازمند منبع]

تاریخ لنده[ویرایش]

شهرستان لنده با مرکزیت لنده از قدیمی‌ترین شهرهای استان کهگیلویه و بویراحمداست، به طوری که در سال ۱۳۰۵ با نام بخش ثلاث و زیر نظر فرمانداری کل بهبهان اداره می‌شد. تا قبل از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ ایران، لنده توسط خوانین ایل طیبی اداره می‌شد.[۳] بقایای قلعه حکومت خوانین در بخش ثلاث (نام قبلی بخش لنده) همچنان وجود دارد.

وجود چندین طرح پرورش ماهی در این منطقه رونق اقتصادی به این منطقه داده‌است. در روزهای تعطیل این منطقه به یکی از شلوغ‌ترین مناطق استان تبدیل می‌شود.[۴]

لنده یکی از شهرستان‌های استان کهگیلویه و بویراحمد می‌باشد. شهر لنده مرکز این شهرستان است. لنده از قدیمی‌ترین شهرهای این استان است به گونه‌ای که از سال ۱۳۰۵ دارای بخشداری بود. بقایای قلعهٔ حکومت خوانین در بخش ثلاث (نام قبلی شهر لنده) از آثار تاریخی این شهر می‌باشد. نقش برجسته شتر واقع در کوه شیتاب در کنار لنده از منظره‌های دیدنی لنده می‌باشد. جمعیت شهری لنده در سال ۱۳۸۵، برابر با ۲۱٫۲۷۷ نفر بوده‌است. نام قدیم لنده «مهنه» بود، که قدمت آن بسیار زیاد و البته کاملاً مشخص نیست. جمعیت و وسعت شهرستان لنده با وسعت ۸۵۰ کیلومتر مربع، چهار شهرک و ۱۰۶ روستا دارد و با جمعیت، ۴۱ هزار نفر (۲۱ هزار نفر شهری و ۲۰ هزار نفر روستایی و عشایری)، از شمال به بخش‌های چاروسا و دیشموک، از جنوب به شهرستان بهبهان، از شرق به دهدشت و از غرب به بهمئی منتهی می‌شود و تاکنون میزبان ۲۳ بخش‌دار بوده‌است. ‏ .[۵]

رودخانه مارون در این بخش جریان دارد و این رودخانه از روستاهای تراب و ایدنک عبور می‌کند.

مردم شریف این سرزمین به رهبر و بزرگ خود دکتر رنجبر ارادت ویژه‌ای دارند.

روستاها[ویرایش]

روستای کتج ، بنه علیاری (ده غندی)، دول آبزا، سی سگاه، گرک، پاتاوه، دم تنگ، دم تنگ عروه، مال آخوند، موگرمون، ایدنک، سرآسیاب، تراب، مالشیخ، مال ملا، تل گنجگاه، آب دره، سرخ لان، ذولفقاری، بیشه‌ای، دیموکی، گگ احمد، بادام استان، شیتاپ، آبرزگه، آتشگاه، دوک، قیام، چهارراه عالی طیب، عروه، دره بنگ، گرداب علیا، گرداب وسطی، گرداب سفلی، وحدت آبادمورجن، مونه؛ کهناب و بنه بلوط.

مردم لنده[ویرایش]

مردم لنده از شاخه گرمسیر ایل طیبی می‌باشند که طوایف زیر را در بر می‌گیرد: سلیمان شهروئی، تاماولی، آورنگی، لطف‌اللهی، کرائی، آل طیب، غندی، بصره‌ای، شیتاپی، تارضایی، اولاد و چندین طایفه از سادات (سادات گردلی، مونهی و حیدری) مردم قدیمی شهر لنده ترکیبی از خوانین و مردمان قدیمی شهر (که شامل طوایف مختلف ایل طیبی و به تعداد محدود برخی ایلات دیگر (ایل بزرگ نویی (اهالی ده نسه موگرمون و مله)، بویراحمد و دشمن زیاری) استان می‌باشد) و افرادی از بهبهان که به عنوان تاجرین منطقه بودند (این افراد به واسطه تمکن مالی که داشتند و همچنین سابقه مذهبی، بسیاری از اولین‌ها را در لنده رقم زدند) در لنده ساکن شدند را، دربرمی گیرد.

تقسیمات کشوری[ویرایش]

  • شهرها: لنده.
  • دهستان‌ها: «طیبی گرمسیری شمالی» و عالی طیب.

کوه سفید یکی از مناطق بکر و زیبای استان کهگیلویه و بویراحمد است دارای درختان گلابی و انگور وحشی، زالزالک، انجیر، گیلاس وحشی و گیاهان دارویی و معطری چون چویل، بیلهر، موسیر و کاسنی و دها نوع دیگر می‌باشد. وجود ده‌ها چشمه و برف انبارهای زیبا و انبوه درختان بلوت، بنه، کی کم، سرو کوهی و چندین حکتار بوته کتیراو همچنین جانورانی چون خرس، پلنگ، گراز، خرگوش، سنجاب ایرانی، جوجه تیغی و تعداد کمی بز کوهی و انواع پرندگان نغمه سرا چون کبک و تیهو و انواع دارکوبها و بلبل این منطقه را منحصر به فرد کرده‌است بخش زیادی از این کوه ییلاق ایل سلیمان شهرویی و تعدادی از سادات و طایفه آورنگی و لطف‌الهی، بخش‌هایی نیز در اختیار شیتاپی‌ها و کرائی هاست

کوه سیاه دارای درختان ثمری زیادی ازجمله تندروک-محلو موسیر -چویل -کرفس -دودوبره و غیره می‌باشد ساکنان این کوه از قشر عشایر طوایف تاماولی (سلبعلی ۰ملاخنقلی) وغندی و طوایفی از ایل بهمئی می‌باشند که به دامداری مشغولند. منطقه دلی مهرجان بین سه کوه سیاه، سفید و مهره، در ۲۰ کیلومتری منطقه موگرمون قرار دارد. دلی مهرجان منطقه‌ای سردسیری است و دارای چشم‌اندازهای طبیعی است. ساکنین دلی مهرجان سادات رضاتوفیق امامزاده سید محمود می‌باشند. دلی مهرجان دارای آثار باستانی بسیار زیادی است و قدمت بالایی دارد.

پانویس[ویرایش]