شورش

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

شورش[۱] به معنای به هیجان آمدن، آشفتن و پریشان کردن است[۲] و در اصطلاح اقدام همراه با خشونت دسته‌ای از افراد که در مقابله با نظام حاکم بر هر مجموعه‌ای اتفاق می‌افتد و همواره بی‌نظمی و ناامنی با خود به همراه دارد. عمل مقابل شورش، سرکوب است. گاه به عبارت‌هایی نظیر اغتشاش، عصیان و یا انقلاب نیز اطلاق می‌گردد.

منابع[ویرایش]

  1. «شورش» [علوم سیاسی و روابط بین‌الملل] هم‌ارزِ «rebellion»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، «فارسی»، در دفتر پنجم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۷۶-۴ (ذیل سرواژهٔ شورش) 
  2. Moin Encyclopedic Dictionary