دشت ناز

دشت ناز منطقه‌ای در ۲۹ کیلومتری شمال شرق ساری است. پیش از انقلاب اسلامی ایران، این منطقه که جزء زمین‌های ماترک رضاشاه بود، توسط عبدالرضا پهلوی توسعه یافت و در آن فرودگاه، کشاورزی مکانیزه و پناهگاه حیات وحش احداث گردید.

فرودگاه دشت ناز

نوشتار اصلی: فرودگاه دشت ناز

فرودگاه دشت ناز به عنوان یک فرودگاه بین‌المللی شناخته می‌شود.

پناهگاه حیات وحش

این منطقه حدود ۵۵ هکتار وسعت دارد و مرکز اصلی تکثیر در اسارت زیرگونهٔ در آستانهٔ انقراض گوزن زرد ایرانی است. پناهگاه دشت ناز در فضایی از جنگل‌های جلگه‌ای قرار گرفته است در سال ۱۳۴۶ تحت حفاظت قرار گرفت و در سال ۱۳۵۴ به عنوان پناهگاه حیات وحش نامیده شد. در این پناه‌گاه ضمن حفاظت و نگهداری گوزن زرد ایرانی که تعلیف آن‌ها دستی انجام می‌پذیرد، همه ساله تعدادی از گوزن‌های تولید شده را به زیست‌گاه‌های اصلی، یعنی حواشی رودخانهٔ دز و کارون منتقل می‌کنند. تعدادی از گوزن‌های این پناه‌گاه به جزیره اشک در دریاچه ارومیه نیز انتقال داده شده‌اند.

دشت ناز برای علاقمندان به‌طبیعت و حیات وحش منطقه ای جذاب ودیدنی است و گردشگران، با مجوز از سازمان محیط زیست می‌توانند از این منطقه دیدن نمایند و از تماشای گوزن زرد، قرقاول و کبوتر لذت ببرند و همچنین پیرامون این پناهگاه حصارکشی شده است و گوزن‌ها را از پشت دیوارهای سیمی می‌توان مشاهده کرد.

ویژگی منطقه

این منطقه کوهستانی و پوشیده از جنگلهای هیرکانی می‌باشد و ا ز منحصر بفردترین اکوسیستم‌های طبیعی کشور برخوردار استو همچنین وجود بیش از۴۴۷ گونه گیاهی از جمله ممرز؛ راش؛ توسکا؛ انجیلی و لیلکی، بیان کننده این مطلب است. گونه‌های گیاهی غالب درخت آزاد و بلوط می‌باشد.

گونه‌های جانورای

گونه‌های مهم جانوری منطقه شامل گوزن زرد؛ مرال؛ شوکا؛ گربه جنگلی و قرقاول ست.

عوامل مخرب منطقه

فشار ناشی از نگهداری و تکثیر گوزن زرد طی بیش از ۵ دهه و تخریب پوشش جنگلی و عدم رویش و جایگزینی درختچه‌های جدید مهمترین عوامل تأثیر گذار و مخرب بر پناهگاه دشت ناز می‌باشند.