کوهستان کرکس
مختصات: ۳۳°۲۷′۲۱″ شمالی ۵۱°۴۸′۰۰″ شرقی / ۳۳.۴۵۵۸۳° شمالی ۵۱.۸۰۰۰۰° شرقی
کوهستان کرکس، بخشی از نیمه شمالی رشته کوههای مرکزی ایران است که در غرب شهرستان نطنز واقع گردیده است. کوه کرکس حاصل گدازه‌هایی است که از راه شکاف‌های موجود در سطح زمین به بیرون راه یافته‌اند.
سطح زیر پوشش کوهستان کرکس در استان اصفهان بالغ بر ۳۰۰ هزار هکتار است که ۷/۹۷ هزار هکتار آن به عنوان منطقه شکار ممنوع انتخاب و اعلام شده‌است.
قله‌های کوهستان کرکس به علت ارتفاع زیادی که دارند تقریباً در نیمی از سال پوشیده از برف بوده و منبع اصلی چشمه‌های متعددی است که در دامنه‌های این کوهستان جریان دارند.
دامنه‌های کرکس به دلیل وجود منابع آب کافی و نیز اعتدال شرایط اقلیمی و رویش انواع گیاهان مرتعی، زینتی و تجاری در ردیف مراتع نسبتاً خوب منطقه و کشور است. پوشش گیاهی منطقه بیشتر شامل گیاهان بوته‌ای (انواع گندمیان، درمنه، گون، گیاهان دارویی و …) و درختچه‌هایی است که به صورت پراکنده دیده می‌شود.
موقعیت جغرافیایی و شرایط زیستی منطقه کرکس به گونه‌ای است که امکان وجود انواع جانوران وحشی اعم از خزندگان، پرندگان و پستاندارانی نظیر کل و بز، قوچ و میش وحشی، آهو، گراز (خوک وحشی )، گرگ، شغال، روباه، کفتار، گربه وحشی، پلنگ، تشی، پایکا ( نوعی موش صحرایی که در ارتفاعات زیست می‌کند) و غیره در آن وجود دارد.
حمدالله مستوفی در خصوص این کوه اینگونه نقل می‌کند:[۱] «کوهی سخت و بلند است که از بلندی، کرکس بر فرازش نمی‌رود و بدین‌سان به این نام مشهور است.»
قله ی گرگش از ارتفاعات بلند رشته کو ههای کرکس اصفهان در جنوب غرب کاشان و در مجاورت روستای کامو، پس از یک دهه فعالیت علمی و جمع آوری داده ها، توسط کارشناسان نامدار و باتجربه ی بین المللی به عنوان بهترین مکان برای احداث رصدخانه ملّی ایران ( خانه ی بزرگترین تلسکوپ ایران به قطر 3.4متر ) و نخستین طرح کلان علمی کشور ،در ایران شناخته شد که هم اکنون توسط دکتر رضا منصوری ، فیزیک دان و کیهان شناس دانشگاه صنعتی شریف و تیم همراهش ، در حال پیگیری و اجراست.
قله‌ها[ویرایش]
- کرکس ۳۸۹۵
- شاهین ۳۸۰۰
- کرگز (گرگش) ۳۵۸۸
- اردهال (دومیر) کاشان ۳۵۰۳
- غلبه شاه ۳۴۹۳
- لالیوان ۳۳۵۰
- پنجه علی ۳۲۲۵
- ارشد ۳۱۹۹
- قلعه تایین ۲۷۰۰
- کمرسیاه ۳۶۳۰
- زیرپل ۳۶۳۰
- هشاش ۳۲۱۰
- ریزنده ۲۹۸۰
- کش قبله ۲۶۰۰
- کوه کلنگ ۲۲۴۸
پانویس[ویرایش]
- ↑ مهرالزمان نوبان. نام مکان‌های جغرافیایی در بستر زمان. چاپ اول. تهران: انتشارات ما، ۱۳۷۶. ۴۱۲. شابک ۹۶۴-۶۴۹۷-۰۰-۴.
منابع[ویرایش]
- جعفری، عباس، گیتاشناسی ایران ـ کوهها و کوهنامه ایران، گیتاشناسی، ۱۳۶۸ ـ تهران.
- کریمی، هادی، مرتع‌داری، دانشگاه تهران، ۱۳۵۶ ـ تهران.
- ضیایی، هوشنگ، راهنمای صحرایی پستانداران ایران، سازمان حفاظت محیط زیست، ۱۳۷۵ـ تهران
- وزارت آموزش و پرورش، جغرافیای ایران، ۱۳۷۱ ـ تهران.
- ماهنامه ی نجوم ، شماره ی۲۳۵ ، سال ۲۳، شماره ی ۵، بهمن ۱۳۹۲ | ویژه نامه ی "راه علم تا ایران فردا"
