پرنده شکاری
پرندگان شکاری پرندگانی هستند که غذای خود را از راه شکار کردن به هنگام پرواز به دست می‌آورند. آن‌ها از حس بینایی خود برای پیدا کردن مهره‌داران کوچک و دیگر پرندگان در هوا بهره می‌گیرند. اگرچه بسیاری از پرندگان از جانوران ریزتر از خود تغذیه می‌کنند، تنها بعضی تیره‌های آنان با نام «شکاری» خوانده می‌شوند. این پرندگان دارای چنگال و منقار قوی هستند تا بتوانند گوشت را از هم بدرند. از آنجا که آن‌ها در بالای هرم غذایی قرار می‌گیرند، نگرانی‌های گوناگونی در زمینه حفاظت از بقایشان وجود دارند.
تیره‌ها[ویرایش]
پرندگان شکاری روززی در حالت کلی به پنج تیره زیر تقسیم می‌شوند:
- عقابیان: قوش‌ها، عقاب‌ها، سنقرها، کورکورها، و کرکس‌های بر کهن
- عقاب‌ماهی‌گیریان: عقاب ماهی‌گیر
- مرغ دبیر: مرغ دبیر
- شاهینیان: شاهین‌ها و کاراکاراها
- لاشخوریان: کرکس‌های بر جدید از جمله کاندورها
پرندگان شکاری شبزی – جغدها – از تیره‌های زیر تشکیل شده‌اند:
- جغدان معمولی: جغدهای معمولی
- جغدان انبار: جغدهای طویله و خلیج
اگرچه این تیره‌های پرندگان در حالت کلی ارتباط نزدیکی با هم ندارند و در مناطق گوناگونی از جهان پدید آمده‌اند، روش‌های شکار و نقش بوم‌شناسانه نزدیک آن‌ها در کنار همانندی‌های ریخت‌شناسانه‌شان، توسط مفهوم فرگشت همگرا توجیه می‌شوند.
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Bird of prey». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۵ بهمن ۱۳۹۱.
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ پرنده شکاری موجود است. |
