بابادی باب
باوادی یکی از دو شاخهٔ بزرگِ باوادی هفت لنگ در ایل بختیاری و در جنوب و غرب ایران است.
باوادی از طایفه‌های زیر تشکیل شده است:
- راکی
- گله
- گمار
- احمدمحمودی
- احمدمهمدی
- شیخ رباط
- ململی
- مدملیل
- عکاشه
- میر قائد
- آرپنایی
- پبدنی
- جلیل
- لک
- رَهزا
- احمدسمالی
- تقی عبداللهی
- حاجیور
- مراد
- عالونی
- جاوی
- شهرویی
- کلامویی
- کله سن
- سَله چین
- راکی برجوئی
- شهنی
- گمار
- نصیر
- میرکاد[۱][۲][۳][۴][۵][۶]
محل سکونت[ویرایش]
محل سکونت اصلی طوایف زیرمجموعه بابادی باب؛ در کوهرنگ،[میهه]، بیرگان، فارسان، مسجد سلیمان، ایذه، اردل، لالی و شوشتر می‌باشد.
منابع[ویرایش]
- ↑ Arash Khazeمیn. «Tribes and Empire on the Margins of Nineteenth-Century Iran p.22». دانشگاه واشینگتن، ۲۰۰۹. بازبینی‌شده در ۲۰۱۴.
- ↑ «Iran Almanac and the Book of Facts». Echo of Iran، 1970.
- ↑ «نمودار اجتماعی طوایف بختیاری». دانشنامه ایرانیکا.
- ↑ «Bakhtyārī». دانشنامه بریتانیکا. بازبینی‌شده در 3-25-2014.
- ↑ «BAḴTĪĀRĪ TRIBE». Encyclopaedia Iranica. بازبینی‌شده در ۸ ژانویه ۲۰۱۴.
- ↑ Carl Skutsch. «Encyclopedia of the World's Minorities page.176».
- حسین ابراهیمی ناغانی. «اسامی طوایف و شعب ایل بختیاری». وب‌گاه انسان‌شناسی و فرهنگ، ۲ اسفند ۱۳۸۸.
- شهنی، داریوش. نگرشی بر ایل بختیاری و طایفه شهنی. اهواز: انتشارات معتبر، ۱۳۸۵
- تاریخ بختیاری نوشته سردار اسعد بختیاری
- عیدیوندی، حافظ. نگرشی بر ایل بختیاری
- پوربختیار، غفار. «بختیاری نامه»، تهران: انتشارات آنزان، ۱۳۸۴.
