دیرکوند

دیرکوند یا دریکوند یکی از ایل‌های لر ساکن پیشکوه است که بخشی از مردم ایل بالاگریوه بشمار می‌روند. سکونتگاه دیرکوندها جنوب شهرستان خرم‌آباد است. بخشی از جمعیت دیرکوندها نیز ساکن شهرستان دزفول و ملایر هستند.

تاریخ

ایل دیرکوند (دریکوند) به شاخه‌های اصلی شورابی، میر، بهاروند و قلاوند تقسیم می‌شود. دریکوندها در دهه ۱۸۷۰ میلادی حدود ۲٬۰۰۰ خانوار جمعیت داشتند که تا دهه ۱۹۲۰ میلادی جمعیت دریکوندها با ۸٬۰۰۰ تا ۱۰٬۰۰۰ خانوار افزایش یافت. ولادیمیر مینورسکی دریکوندها را از قبیله جنگروی معرفی می‌کند. هنری راولینسون اما دریکوندها را مردمانی شجاع و غارتگر معرفی می‌کند که در مسیر دزفول، خرم‌آباد، بروجرد به غارت کاروان‌ها می‌پرداخته‌اند.
به دلیل غارتگری دیرکوندها تیمور لنگ به این ایل حمله کرد و بسیاری از مردمان این ایل را کشت. همچنین شاه عباس صفوی نیز این ایل را به خاطر غارتگری مجازات کرد. حشمت الدوله والی لرستان و حسین‌قلی خان فیلی نیز این ایل را به خاطر غارتگری مجازات کردند.

وجه تسمیه نام

بر اساس روایتهای محلی، عنوان دریکوند از نام (دریک) گرفته شده که نام فردی هم‌عصر شاه عباس اول بوده و جد ایل دریکوند است.

زبان

دریکوندها جزئی مهم از مردم بالاگریوه هستند و به گویش بالاگریوه‌ای و خرم‌آبادی صحبت می‌کنند.