حاجیوند
حاجیوند، طایفه‌ای از ایل بختیاری است، که بر پایه نمودار سازمانی ایل بختیاری، از شاخه چهارلنگ و از باب ممی‌وند می‌باشد، که از هشت تیره تشکیل می‌شود. این طایفه در استان‌های خوزستان و لرستان زندگی می‌نمایند.[۱][۲][۳]
محتویات
محل سکونت[ویرایش]
محل سکونت سردسیرات طایفه حاجیوند در شهرستان دورود و حومه آن، ازنا و الیگودرز و شول‌آباد در استان لرستان و در جنوب غربی استان اصفهان؛ شهرستان‌های فریدن، فریدون‌شهر و چادگان وشهرستان خمین استان مرکزی و گرمسیرات این طایفه در دزفول، شوشتر و لالی و اندیمشک در استان خوزستان و پلدختر در استان لرستان می‌باشد، که در واقع این تقسیمات ییلاقی و قشلاقی در گذشته انجام می‌شد، ولی امروزه اکثرأ افراد این طایفه، همچون سایر طوایف ایل بختیاری، در هر دو بخش ساکن می‌باشند.
تقسیمات[ویرایش]
طایفه حاجیوند از تیره‌های زیر تشکیل شده است:
- آآ (خوانین)
- کائد
- الیاسی
- هیل هیل
- غالبی
- خسروی
- تاتخییری
- شیخ سوخته زار
تیره آآ[ویرایش]
- فرزندان آ علی
- فرزندان آ نصیر
- فرزندان آ احمد
تیره کائد[ویرایش]
- تش رشیدی (کدخدا: اله یار)
- اولاد خسروی
- اولاد حسین
- اولاد شمس‌اللهی
- اولاد رضایی
- اولاد قیاسی
- تش کاظمی (کدخدا: شاه مکانی)
- اولاد چراغ
- اولاد حسه
- اولاد محمدقلی
- تش فرامرزی (کدخدا: مشهدی علیداد)
- اولادفتاح
- اولاد فتح اله
- اولادعلی محمد
- اولادقربان
- تش علی مهری (کدخدا: حاج شعبان)
- تش اسدی (کدخدا: صفقلی)
- تش بهرور (کدخدا: سبزوار)
- تش چگنی
تیره الیاسی[ویرایش]
- تش رضایی
- اولاد شاؤن
- اولاد هادی
- اولاد احمد
- اولاد محمد
- اولاد الیاس
- اولاد اسدی
- اولاد سلیمان
- تیره حاجی زاده
- تش خدر ( کدخدا مهتی _ گلالی و ترازی)
- تش فرامرز (کدخدا مشهدی شرفعلی و علیداد )
- تش نوروزی
- اولاد فیض اله
- اولاد حبیب
- اولاد همت
- اولاد عزیز
- اولاد بهمن
- اولاد مهدی
- اولاد شوین
- تش الماسی
- تش حموله
- تش شصی
- تش رحیمی
- تش پارسی
- تش امیدی
تیره هیل هیل[ویرایش]
- تش علیرضایی
- تش محمدی
- ش کله مردی
- تش براهیم
- تش بارانی
- تش علی
- تش هاشمی
- تش قاسمعلی
- تش فتاحی
- تش رحیمی
- تش ه.ش آدینه
تیره غالبی[ویرایش]
تش المونی
- اولاد شیخ
- اولاد دهدار
- اولاد قمر
- اولاد شرمی وند
- اولاد فلک ناز
- تش شیرعالی
- تش محمد رحیم
- تش تنگه کیس
- اولاد حسن آقا
- اولادعباس میرزا
- اولاداحمد علی
- اولاد عباس
- اولاد حاجی آقا
- اولاد حسن
- اولادمحمد میرزا
- اولاد صفر
- تش بختیار
- اولاد رستم
- اولاد زال
- اولاد داوود
- اولاد امید
- اولاد گیو
- تش جاگیری
- تش دستگردی
- تش شوشتری (شوستری)
- تش عیدالهی
- تش پیرزایی
- تش خدارحمی
- تش خواجه دستگردی
تیره خسروی[ویرایش]
- تش عباس
- تش علیمردان
- تش هیزاله
- تش جمشید
- تش قلی
- تش علی جان
- تش شهباز
- تش کهزاد
- تش صالح
تیره شیخ سوخته زار[ویرایش]
- تش بارونی
- اولاد ساکی
- اولاد پاپی
- اولاد غلام
- تش شاهونی
- اولاد حسین جون
- اولاد علی آقا
- اولاد علی نقی
- اولاد صحرایی
- تش برخوردار
- اولاد رحم اله
- اولاد نعمی
- اولاد عین اله
- اولاد کرم اله
- اولاد کریم اله
- تش محمدجانی
- اولاد حاج شاه محمد
- اولاد رحم خدا
- اولاد خدارحم
- اولاد علی‌قلی
- اولاد شهمراد
- تش شهبازی
- اولاد داویت
- تش نادعلی (وابسته)
- اولاد شاه علی
- اولاد گگه مدی
- اولاد حسین قلی
- اولاد مومنعلی
- تش بهزادی (وابسته)
- اولاد رمضانی
- اولاد ملای
جستارهای وابسته[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ «نمودار اجتماعی طوایف بختیاری». دانشنامه ایرانیکا.
- ↑ «Bakhtyārī». دانشنامه بریتانیکا. بازبینی‌شده در 3-25-2014.
- ↑ «BAḴTĪĀRĪ TRIBE». Encyclopaedia Iranica. بازبینی‌شده در ۸ ژانویه ۲۰۱۴.
منابع[ویرایش]
- شینی، داریوش. نگرشی بر ایل بختیاری و طایفه شهنی، اهواز: انتشارات معتبر، ۱۳۸۵
- تاریخ بختیاری نوشته سردار اسعد بختیاری
- عیدیوندی، حافظ. مروری بر تاریخ ایران از سپیده دم تاریخ و نگرشی بر ایل بختیاری، قم: نسیم حیات، ۱۳۸۳
- بساک کاظمی، غلامرضا. فرهنگ واژگان بختیاری. ضرب‌المثل‌های بختیاری
| فرهنگ | |
|---|---|
| سکونتگاهها |
|
| تنپوش | |
| مردمشناسی | |
| چهرههای فرهنگی | |
| طوایف بختیاری | |
