میدانهای گازی ایران
میدانهای گازی ایران با میزان ذخیره ۲۷ تریلیون متر مکعب، رتبه دوم میدانهای گازی جهان از لحاظ حجم گاز طبیعی جای داده شده در خود، دارا هستند. این ذخایر غالباً در میدان گازی، کلاهکهای نفتی و یا همراه با نفت در میادین نفتی هستند.
تاریخچه پیدایش گاز در ایران را میتوان همزمان با کشف میدان نفتی مسجد سلیمان دانست.[۱]
در رابطه با میزان ذخایر کشف شده گاز طبیعی، ایران پس از روسیه، و بالاتر از قطر دومین کشور از لحاظ دارا بودن ذخایر گازی میباشد،[۲] میزان ذخایر گازی اثبات شده ایران تا سال ۲۰۰۵، ۵/۲۷ تریلیون متر مکعب بوده است که معادل ۱۶٪ کل ذخایر جهان میباشد. هماکنون ایران بیشتر از ۴۲۴ میلیون متر مکعب گاز در روز برای واحدهای پتروشیمی، نیروگاهها، صنایع داخلی، تزریق به چاههای نفت، مصارف خانگی و صادرکردن به کشورهای همسایه و بازارهای بینالمللی تولید میکند.[۳]
تا سال ۲۰۰۷ هنوز بالغ بر ۶۲ درصد میادین گازی ایران به صورت بکر و دست نخورده باقی مانده بودند.[۴] صادرات گاز ایران از دو طریق ارسال با خط لوله و یا به صورت الانجی میباشد. بنابر اظهارات کارشناسان شرکت ملی نفت ایران، مخازن گازی ایران تا سال ۱۶۰۰ میتوانند قابل بهرهبرداری باشند.[۵]
محتویات
تعداد[ویرایش]
بر اساس برآوردهای سال ۲۰۱۱ بالغ بر ۴۲ میدان گازی و ۹۲ مخزن گازی در ایران به ثبت رسیده است.[۶]
موقعیت مکانی[ویرایش]
بنابر آمار انتهایی سال ۲۰۰۸ میزان ذخایر گازی ایران برابر ۲۹٫۶۱ تریلیون مترمکعب برآورد شده است که ۸٫۹۹ تریلیون مترمکعب این مقدار در خشکی و ۲۰٫۶۲ تریلیون مترمکعب آنها در دریا قرار دارد.[۷] در حوضه های زاگرس و خلیج فارس، توالی های متخلخل کربناته کرتاسه و ترشیاری ذخایر مهم نفتی را تشکیل می دهند در صورتیکه کربناتهای پرمو- تریاس به خصوص سازندهای دالان و کنگان، مهمترین مخازن گازی/ میعانات گازی را تشکیل می دهند..[۶] تعداد ۳۸ عدد از مخازن گازی در سازندهای دالان و کنگان در این حوضه ها کشف شده است.[۸]
صادرات[ویرایش]
اولین مشتری صادرات گاز ایران را میتوان کشور ترکمنستان دانست که خرید گاز از ایران را از سال ۱۹۹۷ آغاز کرد. دومین مقصد صادرات گاز ایران کشور ترکیه بوده که طرح احداث خط لوله گاز بین دو کشور در سال ۲۰۰۲ به پایان رسید و صادرات گاز به این کشور آغاز شد. ارمنستان سومین وارد کننده گاز از ایران است که از سال ۲۰۰۹ دست به این اقدام زده است. پاکستان و هند دو مشتری احتمالی گاز ایران خواهند بود.[۴]
بزرگترین میدان گازی ایران[ویرایش]
بزرگترین میدان گازی کشور در کمان قطر، میدان گازی پارس جنوبی است که همراه با بخش قطری (گنبد شمالی) ذخیره درجای در حدود ۵۰۷ تریلیون فوت مکعب دارد. حدود یک سوم کل ذخایر گازی ایران در این میدان فوق عظیم تجمع یافته است. در حدود ۱۹% از کل ذخایر گازی غیر همراه جهان به تنهایی در کمان قطر و میادین فوق عظیم گنبد شمالی- پارس جنوبی (در گروه دهرم) ذخیره شده است.[۶]
فهرست میدانهای گازی ایران[ویرایش]
- میدان گازی آرش
- میدان گازی آغاجاری
- میدان گازی آغار
- میدان گازی پارس جنوبی
- میدان گازی پارس شمالی
- میدان گازی تابناک
- میدان گازی تنگ بیجار
- میدان گازی خانگیران
- میدان گازی خیام
- میدان گازی دالان
- میدان گازی رهام
- میدان گازی سرخون
- میدان گازی سردار جنگل
- میدان گازی سفید باغون
- میدان گازی سلمان
- میدان گازی شانول
- میدان گازی فارو
- میدان گازی فردوسی
- میدان گازی فرزاد آ
- میدان گازی فرزاد ب
- میدان گازی کمانکوه
- میدان گازی کنگان
- میدان گازی کیش
- میدان گازی گشوی جنوبی
- میدان گازی گلشن
- میدان گازی گورزین
- میدان گازی لاوان
- میدان گازی مبارک
- میدان گازی مختار
- میدان گازی مدار
- میدان گازی نار
- میدان گازی هالگان
- میدان گازی هامون
- میدان گازی هما
- میدان گازی هنگام
- میدان گازی وراوی
جستارهای وابسته[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ کامران مصلح، فرید دهقانی، محمدرضا الزامی، رضا میرزا ابراهیمی. استفاده بهینه از منابع گازی در ایران. موسسه مدیریت انرژی افق. ویرایش فیپا. چاپ اول. تهران: مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، ۱۳۸۷. ISBN 978-964-8427-48-6.
- ↑ http://www.photius.com/rankings/energy/natural_gas_proved_reserves_2013_0.html
- ↑ موقعیت ایران در صنایع گازی جهان
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Jim Saxton. «IRANS OIL & GAZ WEALTH» (انگلیسی). کمیته مشترک اقتصادی کنگره ایالات متحده آمریکا، مارس ۲۰۰۶. بازبینیشده در ۲۸ سپتامبر ۲۰۱۰.
- ↑ ایران فقط تا ۱۴۵۳ نفت دارد! خبرگزاری فرارو
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ Behrooz Esrafili-Dizaji & Farkhondeh Kiani. «Persia Land of Black Gold». Geo Expro Magazine، Volume 9, 2011. بازبینیشده در ۷ آوریل ۲۰۱۲.
- ↑ [محمود واعظی]. «دیپلماسی انرژی ایران و قدرتهای بزرگ در خلیج فارس». کتاب نفت و سیاست خارجی. مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام، آذر ۱۳۸۹. ۱۴۸. بازبینیشده در ۳ ژانویه ۲۰۱۱.
- ↑ Behrooz Esrafili-Dizaji and Hossain Rahimpour-Bonab. «Iranian Discoveries Continue». E&P Magazine، April 1, 2012. بازبینیشده در ۱۲ آوریل ۲۰۱۲.
منابع[ویرایش]
- [مشهدی رجبی]. «انعقاد بزرگترین قرار داد تاریخ نفت و گاز ایران با مالزی». وبگاه دیپلماسی ایرانی، ۵ دی ۱۳۸۶. بازبینیشده در ۱ سپتامبر ۲۰۱۰.
- شرکت ملی گاز را متولی گاز کشور کنیم وبگاه ایران اکونومیست
پیوند به بیرون[ویرایش]
|