ویکتور دانر
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ویکتور دانر (به انگلیسی: Victor Danner) (متود 22 اکتبر 1926، ایراپواتو، گوانجواتو مکزیک، مرگ 1990) فرزند آرتور جیمز و ماریا لوپز دانر است. در دورانی جوانی، او شاهد جنگ دوم جهانی بود. بعد از جنگ، او به دانشگاه جرج‌تاون رفت و از آنجا در 1957 لیسانس گرفت. بعد از آن او به مراکش رفت و آموزشیار و سرانجام مدیر مرکز زبان آمریکایی (با حمایت مالی سرویس اطلاعات آمریکا) شد.
در 1964، دانر برای مطالعات دکترایش به آمریکا برگشت و در 1970 از هاروارد فارغ التحصیل شد. او در 1967 به عنوان استاد زبان عربی و مطالعات دینی دانشگاه ایندیانا آمد و تا 1990 هنگام مرگش در این سمت بود. او 5 سال مدیر بخش زبان ها و فرهنگ های خاورنزدیک بود و حامی مشتاق برنامه مطالعات خاورمیانه بود.
آثار[ویرایش]
دانر به اضافه 25 مقاله و داوری، کتاب های زیر را نوشته است:
- Ibn 'Ata 'Allah's Sufi Aphorisms (1973)
- Ibn 'Ata 'Allah: The Book of Wisdom, (1978)
- The Islamic Tradition: An Introduction (1988)
- فصل از کتاب تاریخ ایران کمبریج
- دانر، ویکتور. «ادب عربی در ایران». ریچارد نلسون فرای. در تاریخ ایران کمبریج. ج. 4. ترجمهٔ حسن انوشه. تهران: انتشارات امیرکبیر، 1390
