لحن یا سبک این مقاله بازتابدهندهٔ لحن دانشنامهای استفادهشده در ویکی‌پدیا نیست. لطفاً کلمات ستایشگونه و غیر ادبی و عبارتهای نادانشنامهای را بزدایید. برای راهنمایی بیشتر راهنمای نوشتن مقالههای بهتر و لحن بیطرف را ببینید.
این مقاله دارای فهرستی از منابع، پیوندهای بیرونی یا بخش مطالعهٔ بیشتر است، اما به خاطر نداشتن پانویس و یادکردهای درونخطی، منابع آن همچنان مبهم هستند. لطفاً با افزودن یادکردهای دقیق این مقاله را بهبود دهید.
جعفر ابن ابی‌طالب ملقب به ذوالجناحین و مشهور به جعفر طیار یکی از صحابه پیامبر اسلام محمد بود. وی در سال پنجم بعثت که آزار و شکنجه‌هایی که بت پرستان نسبت به مسلمانان روا می‌داشتند، به اوج خود رسیده و آنان را به ستوه آورده بود، سرکرده گروهی از مسلمانان بود که با اجازه محمد به سرزمین حبشه هجرت کردند. چون مردم حبشه از اهل کتاب و به دین عیسی بودند و می‌شد حدس زد که نسبت به یکتاپرستان مهربان خواهند بود. داستان دفاع جعفر ابن ابی طالب از اسلام و مسلمین در برابر نجاشی پادشاه حبشه (هنگامی که عمروعاص برای برگرداندن آن‌ها با هدایای بسیار به نزد پادشاه رفته و او را تحریک کرده بود) در تاریخ آمده‌است. جعفر بن ابی طالب پسری به نام عبدالله داشت که شوهر زینب بود.
وی در غزوه موته (سال هفت بعد از هجرت) رایت سپاه اسلام را داشت، تا آنکه دو دستش را بیفکندند و او با دو دست بریده سعی در برپا نگاه داشتن رایت اسلام داشت. محمد در مورد او گفت: «خداوند به جای آن دو دست دو بال عطا فرمود که بدانها در بهشت پرواز کند بهر جای که خواهد». وی برادر امام اول شیعیان نیز هست. مزار او در موته است.
