زبان‌شناسی ساختگرا
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
با زبان‌شناسی صورت‌گرا اشتباه نشود.
زبان‌شناسی ساختگرا یکی از رویکردهای نظری در زبان‌شناسی است که زبان را به مثابه یک نظام مورد مطالعه قرار می‌دهد. فردینان دوسوسور را پیشگام زبان‌شناسی ساختگرا می‌دانند؛ این رویکرد مبتنی بر برداشت اروپایی از این مفهوم است.
از سوی دیگر، گروهی از زبان شناسان توصیف گرای آمریکایی را عموما لئونارد بلومفیلد و پیروانش را نیز که تحت تاثیر رفتارگرایی بودند، در آمریکا ساختگرا نامیده اند.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- دبیرمقدم، محمد (۱۳۸۳)، «زبان‌شناسی نظری: پیدایش و تکوین دستور زایشی»، ویراست دوم، تهران: انتشارات سمت
