طایفه بویری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به ناوبری پرش به جستجو

بویری، یا طایفه بویری، یکی از طوایف قوم مردم بختیاری،در ایران است. این طایفه، بر پایه ساختار اجتماعی و تقسیمات طایفه‌ای قوم بختیاری، از شاخه هفت‌لنگ و از باب دینارانی بوده، که متشکل از هشت تیره می‌باشد طوایف بویری و عالی محمودی و سرقلی و... به لحاظ نسبی وابستگی و پیوستگی دیرینه دارند .

امروزه بیشترین درصد از افراد این طایفه، به ترتیب میزان جمعیت، در استان‌های خوزستان، چهارمحال و بختیاری و اصفهان مستقر می‌باشند. خاستگاه جغرافیایی طایفه بویری در گرمسیر بختیاری، بخش سُوسَن شامل روستاهای ده حوض (کنارچگاه_حوض دانیال_ده قلعه) و ثریا،ده شیخ،سرقلعه زین آباد،یگاوی،لولو ،تاکُوتَر،شمی ،پِیُون، هلایجان،کل چنار و چم ریحان واقع در ایذه و سَردسیر آنان دیناران از توابع بخش مرکزی شهرستان اردل است.[۱]

طایفه بویری شامل هشت تش است که به دوشاخه بزرگ پیانی وسوسنی است.شاخه پیانی به این دلیل به این نام خوانده میشود که درگذشته اکثرا در روستای پیان بودند وشامل:

  • شیخ میروند
  • سمالوند
  • غلام وند
  • گلالی

و شاخه سوسنی نیزشامل:

  • بابایی
  • نادری
  • قیصری
  • کاظمی

منابع[ویرایش]

  1. بختیاری در گذر زمان، نویسنده: باقری - قباد، نشر اهواز، نشر ۱۳۷۹ ص 235