بامری

بامری، از طوایف دولاباصیل بلوچ و عشایر بودند که زادگاه اصلی این طایفه دلگان می‌باشد. این طایفه عشایر در زمان هخامنشی بنابر دلایلی از قبیل تنگدستی و برای تأمین منابع جدید معیشت، به بمپور، خاش، غرب جازموریان، سیستان، جیرفت، کرمان و حتی به قسمت‌های بلوچستان پاکستان روی آورده‌اند.که شوانگ بودند و در دلگان گرگ بودند از این رو این طایفه را می‌توان در پنج منطقه آمریکا، راه مورد ، بلوچستان، شمال ایران ومناطقی در جنوب و جنوب غرب افغانستان می‌توان پیدا کرد

در کتاب «ممد و اصغر» به نام این طایفه، اشاره شده‌است. امروز مرکز اصلی بامری‌ها در بلوچستان کنونی، منطقه دلگان می‌باشد.

زادگاه اصلی بامری‌ها

به گفته نواب خان بزرگان طایفه بامری، زادگاه و خاست‌گاه اصلی این طایفه دلگان،زهکلوت، کهنوج و جیرفت بم و کرمان است.

تیره‌ها

این طایفه شامل تیره‌های زیر می‌باشد:

تیره‌های اصیل بامری: براساس همین بررسی، تیره‌های اصلی طایفه بامری:

نوابی(سر ایل بامری)، قاسمزئی، مرادخانی، میرزاخانی، فولادی ، حوت رخشانی (میردوستی، شهدوستی ،عباسی)می باشند.

منابع

• غلامعلی رئیس‌الذاکرین (۱۳۷۰)، زادسروان سیسان