پاپی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

پاپی کوتاه شده پاپیر[۱] به معنی کنار و پیرامون پیر، نام یکی از ایل‌های لر ساکن جنوب لرستان است.[۲] پراکندگی جمعیتی پاپی‌ها به گونه‌ای است که در جنوب استان لرستان و بخش‌هایی از شمال خوزستان و گروهی در بویر احمد ساکن هستند.[۱] پاپی‌ها از نظر فرهنگ و آداب و رسوم نزدیکترین ایل لر کوچک به لرهای بختیاری می‌باشند.[۱]

خوانین[ویرایش]

خان‌های ایل پاپی از زمان ساد تا هنگامی که ایل به صورت خان و رعیتی اداره می‌شد عبارتند از:

  1. ساد
  2. اقا محمد خان نصیری
  3. عزیزالله خان (ایضلا)
  4. علیرضا
  5. محمد
  6. مراد
  7. پاپی باقر
  8. یوسف
  9. احمد خان مالزیری
  10. محمد ناصر
  11. اسد
  12. علی مراد
  13. حسین قلی
  14. خانجان رضایی

حسین قلی و خانجان رضایی را می‌توان مهم ترین و معروفترین خان‌های ایل پاپی دانست.[۳] حسین قلی در سال ۱۳۰۵ با وساطت سرتیپ شاه بختی به دربار رضاخان رفت و مورد تشویق قرار گرفت. بعد از وی نیز پسرش خانجان رضایی در سمت رئیس ایل با رضاخان و دیگر سران مملکت در آن زمان ملاقات‌هایی داشت که همین باعث گردید وی اقتداری چشم گیر داشته باشد.[۴]

سکونتگاه[ویرایش]

سکونتگاه اصلی ایل، بخش پاپی در جنوب شهرستان خرم‌آباد است. از دیگر سکونتگاه‌های ایل پاپی خارج از محدوده استان لرستان می‌توان به بخش الوار گرمسیری در شمال شهرستان اندیمشک اشاره کرد.[۵]

طوایف[ویرایش]

این ایل شامل ۲۴ طایفه است که به دو جمعیت کلی خوانین هادی و خوانین مناصر تقسیم می‌شود[۵]

پانویس[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ سگوند، اردشیر. پایگاه مجلات تخصصی نور نگاهی ژرف‌تر به ایل پاپی. کیهان فرهنگی، ۱۳۷۸. ۵۸ تا ۶۱. بازبینی‌شده در ۱۳ خرداد ۱۳۹۲. 
  2. «پاپی». لغتنامه دهخدا. بازبینی‌شده در ۳ ژوئن ۲۰۱۳. 
  3. شناخت ایل پاپی، جلد ۱، صفحه ۲۰۵، مولف : مراد حسین پاپی
  4. شناخت ایل پاپی، جلد ۱، صفحه ۲۲۹، مولف : مراد حسین پاپی
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ رخشا، معصومه. پایگاه مجلات تخصصی نور آیین سوگ و مویه در ایل پاپی. کیهان فرهنگی، ۱۳۷۸. ۲۶ تا ۳۱. بازبینی‌شده در ۱۳ خرداد ۱۳۹۲.