دشت ناز
دشت ناز منطقهای در ۲۹ کیلومتری شمال شرق ساری است. پیش از انقلاب اسلامی ایران، این منطقه که جزء زمینهای ماترک رضاشاه بود، توسط عبدالرضا پهلوی توسعه یافت و در آن فرودگاه، کشاورزی مکانیزه و پناهگاه حیات وحش احداث گردید.
محتویات
فرودگاه دشت ناز[ویرایش]
فرودگاه دشت ناز به عنوان یک فرودگاه بینالمللی شناخته میشود.[۱][۲]
پناهگاه حیات وحش[ویرایش]
این منطقه حدود ۵۵ هکتار وسعت دارد و مرکز اصلی تکثیر در اسارت زیرگونهٔ در آستانهٔ انقراض گوزن زرد ایرانی است.[۳] پناهگاه دشت ناز در فضایى از جنگلهاى جلگهاى قرار گرفته است در سال ۱۳۴۶ تحت حفاظت قرار گرفت و در سال 1354 به عنوان پناهگاه حیات وحش نامیده شد.[۴] در این پناهگاه ضمن حفاظت و نگهدارى گوزن زرد ایرانى که تعلیف آنها دستى انجام می پذیرد، همه ساله تعدادى از گوزنهاى تولید شده را به زیستگاههاى اصلى، یعنى حواشى رودخانهٔ دز و کارون منتقل مىکنند. تعدادى از گوزنهاى این پناهگاه به جزیره اشک در دریاچه ارومیه نیز انتقال داده شدهاند.[۵]
دشت ناز برای علاقمندان بهطبیعت و حیات وحش منطقه ای جذاب ودیدنی است و گردشگران، با مجوز از سازمان محیط زیست میتوانند از این منطقه دیدن نمایند و از تماشای گوزن زرد، قرقاول و کبوتر لذت ببرند و همچنین پیرامون این پناهگاه حصارکشى شده است و گوزنها را از پشت دیوارهاى سیمى مىتوان مشاهده کرد.[۴]
ویژگی منطقه[ویرایش]
این منطقه کوهستانی و پوشیده از جنگلهای هیرکانی میباشد و ا ز منحصر بفرد ترین اکوسیستم های طبیعی کشور برخوردار استو همچنین وجود بیش از۴۴۷ گونه گیاهی از جمله ممرز؛ راش؛ توسکا؛ انجیلی و لیلکی، بیان کننده این مطلب است.[۵] گونه های گیاهی غالب درخت آزاد و بلوط می باشد.
گونه های جانورای[ویرایش]
گونه های مهم جانوری منطقه شامل گوزن زرد؛ مرال؛ شوکا؛ گربه جنگلی و قرقاول ست.
عوامل مخرب منطقه[ویرایش]
فشار ناشی از نگهداری و تکثیر گوزن زرد طی بیش از ۵ دهه و تخریب پوشش جنگلی و عدم رویش و جایگزینی درختچه های جدید مهمترین عوامل تاثیر گذار و مخرب بر پناهگاه دشت ناز میباشند.[۶]
این یک مقالهٔ خرد پیرامون ایران است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |
منابع[ویرایش]
- ↑ «فرودگاه پر از ناز» (فارسی). مازندنومه. بازبینیشده در ۲۷ فروردین ۱۳۸۹.
- ↑ «تاکید بر تحقق بین المللی شدن فرودگاه دشت ناز ساری» (فارسی). شمال نیوز. بازبینیشده در ۲۷ فروردین ۱۳۸۹.
- ↑ سیمای میراث فرهنگی مازندران. شهربانو وفایی. سازمان میراث فرهنگی کشور. ۱۳۸۱ تهران(ISBN 964-7483-19-8)
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ «پناهگاه حیات وحش میانکاله، ایرانگردی تیشینه».
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ «پناهگاه حیات وحش دشت ناز، شهرداری ساری».
- ↑ «پناهگاه حیات وحش دشت ناز،دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران».
|