گمار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

گمار یا طایفه گمار، یکی از طوایف بختیاری در جنوب غربی ایران است،[۱] که بر پایه ساختار اجتماعی ایل بختیاری، از شاخه هفت‌لنگ و زیرمجموعه‌ای از بابادی باب می‌باشد. پیشینه طبقه‌بندی خاص طوایف بختیاری، به قرن شانزدهم میلادی بازمی‌گردد، که بر پایه نظام مالیاتی، تمامی طایفه‌های بختیاری، به دو شاخه بزرگ هفت‌لنگ و چهارلنگ تقسیم شدند، که هفت‌لنگ خود به ۴ باب تفکیک گردید، طایفه گمار از طوایف تشکیل‌دهنده یکی از این باب‌هاست، که بابادی باب نامیده می‌شود.[۲][۳]

طایفه گمار خود از چهار تیره تشکیل شده است که عبارتند از: کپیری، هزارمیشی، توده‌ای و اداپا. این طایفه دارای جمعیتی تقریباً بالغ بر ۵۳۰۰ نفر می‌باشد، که نود درصد از آنها در شهرستان‌ها و مابقی در منطقه شلال قسمتی از شیمبار زندگی می‌کنند. افراد باقی‌مانده در شـَـلا، از طریق دامداری و کشاورزی زندگی خود را تأمین می‌کنند. عمده کشاورزی آنان گندم، جو و برنج می‌باشد.

منابع[ویرایش]

  1. «BAḴTĪĀRĪ TRIBE». Encyclopaedia Iranica. بازبینی‌شده در ۸ ژانویه ۲۰۱۴. 
  2. «نمودار اجتماعی طوایف بختیاری». دانشنامه ایرانیکا. 
  3. «Bakhtyārī». Encyclopædia Britannica. بازبینی‌شده در 3-25-2014.